Korte
Geschiedenis van de Orde van de
Zon
Tegenwoordig
hebben we de z.g. Gregoriaanse
Kalender die
in 1582 op de seizoenen werd gefixeerd met een
weekorde die er een ritme voorzichzelf op na
hield. Dit contrasteren van onnatuurlijke weken
met natuurlijke data is wat mag worden
genoemd
het
culturele bewustzijn van de orde van de
zon;
een democratisch overeengekomen strategie van
tijdbeheer: deels religieus (de wetenschap is
niet zo zeker), deels commercieel.
In
contrast met deze gecultiveerde tijd hebben we
de
oude begrippen van de Juliaanse
kalender
(die in twee fasen werd afgeschaft: eerst de
publieke weekorde ervan in 321 n.Chr., later de
onnauwkeurigheid van schrikkelen in 1582.) en de
onbekende, maar recentelijk ontdekte
'Cakra'-kalender
van de oorspronkelijke vedische orde zoals
beschreven in het derde Canto van het
Srimad
Bhagavatam
(de bijbel over Krishna's leven en Zijn tijd).
Deze
twee oude kalenders zijn ongeveer hetzelfde: ze
transponeren de maanorde van 48 fasen op het
zonnejaar zoals afgemeten aan de seizoenen (het
Tropisch Jaar) een jaar vormend van 24
vijftiendaagse perioden (fortnights) met extra
ingevoegde (seizoens-) dagen om de kalender in
overeenstemming gelijkgericht te houden met de
zon. De oude Romeinen spraken van Ides, kalends
en Nones (naar de fasen van de maan) en de
vedische cultuur spreekt van panca dasa's,
vijftiendaagse perioden die danwel donker of
licht zijn eveneens geïnspireerd op de
maanfasen. tezamen met het respekt voor de
maan|(kalender) zelve vormt deze verdeling van
het zonnejaar in contrast wat kan worden genoemd
het
natuurlijke bewustzijn van de solaire
orde.
Op
de zelfde manier als met de kalender kan men ook
naar de klok kijken : we hebben het bewustzijn
afgeleid uit het
relatieve van de politieke
standaardtijd
met haar zones, gemiddelde tijd en zomertijd
schema's zoals ingesteld in de 20e
eeuw in kontrast met
de
klassieke oude timing naar het absolute van de
zon
dat duizenden jaren het tijdbewustzijn bepaalde
van onze oude samenlevingen en culturen van
zonnewijzers en waterklokken.
Bedoeling
van de Orde van de Zon
De
bedoeling van deze pagina's over de orde van de
zon is op de eerste plaats
het
contrasteren van het cultureel relatieve,
arbitraire en dus onzekere bewustzijn van de
standaardtijd met het natuurlijke, absolute en
onweerlegbare of zekere van het bewustzijn van
de natuurlijke tijd
teneinde
kontrole te krijgen op onze moderne tijd en haar
chaos van cultivering en konditionering,
politiek en psychologie.
De
Wetenschap
Hierna
worden twee tabellen besproken welke de
praktische toepassing dienen van deze
ideeën in termen van wat astronomisch wordt
waargenomen.
1)
De
vereffening van de
tijd:
deze tabel wordt geboden om een
referentieklok te corrigeren naar de positie
van de zon. Dit om in staat te zijn om een
normale klok te vergelijken met het klassieke
begrip van de zonnetijd, precies zoals je
thermometers hebt voor binnen en
buitentemperaturen. Met een dergelijke
referentie kan men dat deel van zijn leven
indelen wat men kan leiden buiten de normale
konditionering van de standaardtijd
om.
2)
De
Cakrakalender.
Eerst wordt een lijst van voordelen geboden
in het gebruik ervan en daarna de feitelijke
indeling die de manier weergeeft waarop
vroeger de oude romeinse kalender ons
zonnejaar indeelde.
De
twee tabellen zijn met de gegevens van de
Orde
van de Maan
tezamen gekombineerd in één
kalender genaamd de
Volledige
Kalender van Orde