Waarschuwing:
bestudeer deze regels stuk voor stuk. Dit boek
beschouwen als een lopend verhaal is een vergissing.
Meer dan een paar regels tegelijk bestuderen is
beslist af te raden.
Sport
is gedefiniëerd als fysieke aktiviteit waar men
uit plezier mee bezig is. Waar het in de ware sport
allemaal om draait is de kontrole over het lichaam.
M.b.v. de geest
wordt het lichaam beheerst door de ziel
(afb.).
Dus is het allereerst van belang niet je
ziel
te verliezen, maar je er naar behoren mee
gelijk
te richten.
Het ware genoegen, geluk, wordt gevonden in het zich
gewetensvol herinnerende zelf. Dus moet men op de
eerste plaats spelen volgens de regels van de ziel.
Vandaar kan de goedheid van de sport er zijn: het
succes van geen woorden meer hebben, maar
daden.
b)
Forceer jezelf niet.
Er
is een berucht konflikt tussen de geest
en de emoties. Veel mensen zijn verward hun gedachten
en gevoelens tegengesteld te zien. De geest
kan worden gedreven door een lager motief waarbij de
ziel
alarm slaat met gevoelens over het feit dat het
verkeerde programma in werking is. Ook het lichaam kan
worden gekonditioneerd of onder de invloed staan van
een lagere drift waarbij de geest alarm slaat dat dat
soort gevoelens niet samengaan met het programma van
de ziel. Op beide manieren is men geneigd het andere
te forceren. Er is geen recept dat zegt dat gedachten
of gevoelens de voorrang zou moeten worden verleend.
Er zijn recepten voor het gelijkrichten
met de ziel.
De ziel
communiceert d.m.v. emoties en gedachten en op de
juiste manier gelijkgericht zijn de twee in harmonie
waarbij geen forceren plaatsvindt. Materiële
motieven volgend kan men denken dat men of pijn moet
lijden in het mislukken van het volgen van het
emotionele, of dat men onder waanzin moet lijden er
niet in slagend het gezonde verstand te volgen.
Je
gelijk richtend
echter ontsnapt men eraan verstrikt te raken in de
dualiteit (afb.).
Je
gelijk richten
met de
ziel
betekent dat de relatie met het lichaam wordt hersteld
door middel van oefeningen. Niet alleen moet de
geest
vanuit het spiritueel motief worden getraind, maar ook
moet vanuit datzelfde motief het lichaam leren
beantwoorden aan de definitie van de sport: men doet
het alleen maar om zich om te beginnen goed te voelen,
niet terwille van het nummer één zijn.
Dus gaat het er met de basisoefening niet om
vaardigheid, spieren of uithoudingsvermogen te kweken,
maar eenvoudig om je goed te voelen in je lichaam
zoals het is. Fundamenteel gezien forceert men zich
niet tot enige prestatie of uitkomst maar gaat men
over tot lichamelijke aktiviteiten ter wille van de
aktiviteit zelf. Dit staat algemeen bekend over de
hele wereld onder verschillende benamingen als buigen
en strekken. De indiërs doen het zus, de chinezen
doen het zo en de westerlingen noemen het zo en zo.
Hoe dan ook genaamd wordt de geest
fundamenteel met het lichaam gelijkgericht door
eenvoudige oefening overeenkomstig een persoonlijk
geprefereerd patroon. Spieren worden gerekt en
aangespannen om ze kracht te geven. Bijgevolg wordt de
bloedsomloop verbeterd en voelt men zich daar goed
van. Regelmatig het lichaam op deze wijze inspannen
zonder het te forceren brengt de geest tot rust en
maakt het lichaam soepel. Het is zelfs voorgeschreven
als een voorwaarde voor de juiste meditatie.
Men kan merken dat men gevangen is in konditioneringen
als het lichaam bij tijd en wijle verstijft. Beseffend
waar de stijfheid vandaan komt biedt het oefenen
ruimte aan het mediteren van alternatieven om de stijf
makende konditionering te overwinnen. Dit is beter dan
zichzelf forceren tegen de konditionering in waardoor
men op pijn uitloopt of in waanzin
vervalt.
c)
Eet gezondheidsvoedsel.
Gezond
eten betekent voornamelijk niet te veel eten. Teveel
eten leidt tot allerlei ziekten teveel vet en teveel
giftige afvalstoffen in het lichaam hebbend. Met name
is het eten van vlees niet nodig. Eiwitten en
essentiéle vitaminen
kunnen worden verkregen uit bonen, granen en
melkprodukten. Het verteren van vlees kost meer
energie en produceert meer giftige afvalstoffen dan
zuiver vegetarisch voedsel vanwege de meer complexe
proteïnen in de vleesmaaltijd. Iedere dokter zal
de gewone vleeseter aanraden meer divers te eten en
meer lichaamsbeweging te hebben. Onze maag heeft niet
werkelijk het zuur en het korte darmkanaal dat
roofdieren hebben zodat halfverteerd vlees geneigd is
te rotten in de darmen tenzij men zijn lichaam inspant
om een meer aktief spijsverteringskanaal te hebben.
Van nature eten vleesetende primaten slechts
één keer in de vier à zes weken
vlees om hun vitamine
B12 , dat zeldzaam is in plantaardig voedsel, aan te
vullen. Mensen kunnen het in melk vinden en
voedselsupplementen als kelp en spirulina (een zeewier
en een alg). Daarom is het bij omschakelen naar een
meer vegetarisch stijl van gezondheidsvoeding het
advies normaal te eten zoals men voorheen deed behalve
dan het vervangen van de vleesmaaltijd met
bonen-produkten aangevuld met kelp of sprirulina in
geval niet genoeg vitaminen
worden verkregen uit melkprodukten. Met het beperken
van de hoeveelheid en soort van proteïnen die men
tot zich neemt kan men op een rustiger manier leven
zonder te stressen terwille van de ontlasting. Men zal
niet minder sterk zijn in het lichaam gegeven een
volwaardig dieet, noch zal men minder energie hebben
het agressie-motief opgevend dat de roofdierenstijl
zou rechtvaardigen. Men heeft precies dezelfde
hoeveelheid chemicaliën ter beschikking en
hetzelfde lichaam om mee te werken. Het is enkel de
voedseldiscipline die verandert is. Moeilijkheden in
het omschakelen van de ene stijl naar de andere kunnen
worden toegeschreven aan een gebrek aan routine daar
men altijd gekonditioneerd is op de oude manier door
te gaan. Honger hoeft geen honger te zijn op de juiste
manier afgekickt van de gewoonte van het vleeseten en
teveel eten in het algemeen (afb.).
d)
Stop met roken en drinken.
Met
roken verliest men longcapaciteit daar de longen zich
met slijm vullen terwille van de reiniging van de
rookresten. Regelmatig roken zal het lichaam in
ernstige mate belemmeren zich te herstellen tot de
schone conditie en op die manier kunnen allerlei
ziekten het gevolg zijn. Daarvan is kanker het meest
berucht. Het wordt gezegd dat roken niet alleen tien
jaar op je levensduur kan schelen maar dat het ook in
ernstige mate het normale funktioneren belemmert
vanwege een verminderde konditie en een
geest
geagiteerd door de gifstoffen. Nicotine vernauwt de
bloedvaten en vervalst de concentratie. Men zal zelfs
geconcentreerd zijn als het niet gewenst is, zodat
gevangen in toxische stress men zijn normale positieve
levenshouding zal verliezen. Verslavingen hebben een
aparte psychologie voor zichzelf. De algemene noemer
is ongeluk vanwege de intoxicatie. De ware oorzaak van
het roken en andere intoxicaties is het onvermogen
zich op de juiste wijze gelijk
te richten
met het belang van de waarheid: de ziel.
Omdat men niet weet hoe zich te binden en de
energieën te bundelen houdt men vast aan
kunstmatige middelen hetgeen natuurlijk nooit zal
bevredigen voorbij een zeker oppervlakkig effect of
vervalsen. Het is escapisme met een onvermogen om te
gaan met de waarheid van het leven.
Het
drinken van alcohol geschied traditioneel terwille van
de ontspanning en het je laten gaan. In het bijzonder
moeten vleeseters hun lichamen bovenmatig inspannen om
af te komen van hun giftige afvalstoffen. Op een
onnatuurlijke manier gestresst zijn ze geneigd de
kulturele omstandigheid ervan te beschuldigen en
ontlenen ze daar in een snobistische verheffing in de
aard van het roofdierachtige een wrokkige houding aan
van minachting jegens de samenleving om hun
alcoholmisbruik te rechtvaardigen. Zware verslaving
volgt op de mislukking zich aan te passen in de
negativistische benevelde toestand. Men kan jaren lang
liegen om de schijn van gezondheid op te houden, maar
het proces is moeilijk terug te draaien zonder een
serieuze omslag naar de hogere waarden van de
ziel.(afb.)
Om te handhaven en succesvol te zijn in de sport en de
samenleving in het algemeen, is helemaal niet roken en
drinken het beste. Praktisch gezien zal een bewuste
bekentenis naar de eeuwige waarden met een wijze
houding van matiging wat betreft ieder bedwelmend
middel (ook thee, cacao, koffie en softdrugs) een
acceptabel resultaat opleveren.
e)
Blijf oefenen.
Vasthoudendheid
in het doen van oefeningen is belangrijk. Van het
fundamentele belang van buigen en strekken kan men
vele oefeningen meer hebben om vaardigheid en kracht
te ontwikkelen met een zekere uitkomst op het oog. Al
deze oefeningen moeten later weer worden opgegeven
daar men ouder wordt en/of zijn doelen heeft bereikt.
Men mag zelfs hopen dat de oefening geen schade heeft
aangericht daar overontwikkelde spieren zullen
vervetten als ze hun funktie verliezen. In het
bijzonder is dat gevaarlijk voor de hartspier. Dus
moet men aan de ene kant opgeven terwijl anderzijds
men door moet gaan met basisoefeningen die kunnen
doorgaan tot je dood. Eenvoudig buigen en strekken
voor zover het gaat zal het lichaam fit houden
voorzover dat ook op hoge leeftijd mogelijk is. Met de
standvastigheid van oefenen zal de kunst van het
zich
gelijkrichten
daarop volgen.
f)
Volg de instructies.
Als
je een apparaat koopt krijg je een gebruiksaanwijzing.
Het is normaal deze instructies te volgen, hoewel
altijd de verleiding sterk is te experimenteren zonder
enige gebruiksaanwijzing te lezen. Met het apparaat
van het menselijk lichaam is er met het spelen van de
het levensspel dezelfde verleiding.: het is normaal te
lezen over al de 'geboden' maar liever ontdekken we
door schade en schande voor onszelf hoe het spel
eigenlijk werkt. Eenmaal voorbij de leeftijd van 21 is
de aandrang van de rijpe optie dermate sterk dat niet
zelden kinderen, dociel als ze zijn, het er beter van
afbrengen dan de ouders. Volwassenen maken hun eigen
regels samenlevingen creërend die in het geheel
niet overeenkomen met de bedoelingen van de boeken van
instructie. Niemand zou willen beweren dat het gooien
van atoombommen de ideale manier is om een gewapend
konflikt te beëindigen. Niettemin gebeuren
dergelijke dingen omdat de geschriften niet naar
behoren zijn geraadpleegd en in de praktijk gebracht.
Een ander aardig voorbeeld is onze
juliaans/gregoriaanse romeinse kalender: het is
werkelijk een chaotische puinzooi die we alleen maar
met de zon in overeenstemming hebben weten te brengen
middels één reformatie. De puinhoop van
het hebben van twee indelingen van de tijd
die door elkaar heen lopen (datum en dag, week en
maand), was nooit zo bedoeld in de oude geschriften
van b.v. het Verre Oosten. Daarvandaan is de sobere
notie afkomstig om één indeling te
hebben voor zowel de dag als het jaar
(tabellen).
Maar alleen recentelijk kon dit worden opgemerkt daar
niemand van die geschriften afwist terwijl degenen die
er wel van afwisten afgezien van een maankalender zich
niet echt verantwoordelijk voelden voor dergelijke
technische details en de prioriteit gaven aan een
aanpassing aan de romeinse stijl.
Niet
volgend, maar onderrichtend en zo niet wetend van deze
aanwijzingen konden veel verdraaingen van kultuur in
onwetendheid ontspruiten, van de wereldkultuur een
vaag idee makend van wat het zou kunnen zijn. Dit
treft men ook aan in de afdeling van de sport waar
allerlei soorten van regels mensen tegen elkaar
opzetten daarbij de oorspronkelijke definitie uit het
oog verliezend. Men zou sporten voor het genoegen en
niet voor de vijandigheid tussen tegengestelde
partijen zoals blijkt uit b.v. het wederzijds elkaar
doden van voetbalsupporters in serieuze veldslagen van
gewapend konflikt. De eigenlijke regels van de sport
voorzien nauwlijks in de meditatie
van de waarden van het zich gelijkrichten
gefixeerd als ze zijn op het verwerven van punten,
geld en status
meer dan op het realiseren van een opperste beheersing
van de sport. Wat vergeten is is dat het een andere
definitie van sportief zijn is niet alleen
onderhoudend, gevat of aimabel te zijn maar ook iemand
te zijn die veranderlijkheid toont. Men zou
aanpassingen moeten ontwikkelen op een hoger nivo van
zelfverwerkelijking die dichter liggen bij de waarden
en waarheid van het zich gelijkrichten.
Zo bezien zou het consequent volgen van de regels
leiden tot betere regels, hogere spelen en slimmere
spelers.
g)
Vermijd drugs.
Het
is een basisregel die voortkomt uit de eeuwige waarde
van de waarheidsliefde. Zij die in strijd met de
waarheid verkeren voelen dat. Diegenen die de waarheid
aanhangen die in konflikt is voelen dat. Niet wetende
hoe de waarheid te definiëren, welke
overeenkomstig het woordenboek te begrijpen is middels
de ware staat der dingen als een overeenkomst met de
feiten of de realiteit,
lijden mensen en willen ze ontsnappen. Drugs bieden
zo'n ontsnappingsmogelijkheid. Voor een psychiater is
een mens ziek zo gauw hij niet in staat is het
probleem van de waarheid de baas te blijven: een
dergelijk iemand zou een medicijn nodig hebben
aangezien zijn brein niet naar behoren functioneert.
Voor een psycholoog echter is een behoeftig persoon
niet ziek als zodanig maar een persoon eerlijk genoeg
om toe te geven dat hij zijn horizon niet bereikt
heeft, die ook nooit zal bereiken maar niettemin af
moet gaan op een horizon. Hoewel de psycholoog de
horizon niet precies kan omschrijven omdat hij
waardevrij moet blijven, kan hij helpen om te
ontdekken wat de positie is die de persoon heeft
ingenomen en naar welke horizon er een perspectief zou
zijn. Voor een filognost
is de horizon bekend: liefde voor kennis betekent dat
men altijd voor de ziel
gaat. De naam van de therapie is orde, de naam van de
autoriteit is God,
en de vorm van God is de Tijd.
De filognost
is de vertegenwoordiger van de God
van de Tijd
en de Heer is de oorspronkelijke uitdrukking van zijn
praktijk. Waarheidlievend kan hij niet zeggen wat de
naam van de Heer is daar de Heer vele namen heeft.
Daarin blijft hij de wetenschapper die niet
vastbesloten is over de waarde van deze of gene
Godheid.
Wat
telt in het gevecht ter wille van de waarheid van de
ziel
is de aanpassing aan de Tijd
en omstandigheden zo dat geen fixatie de liefde van de
mens zal overheersen. Van kennis houdend vormen boeken
het tweede medium, het eerste medium van de waarheid
is de persoon zelf. Daarom komen de boeken, de media,
op de tweede plaats t.o.v. de mens die de kennis zelf
overdraagt. Als hij kan kiezen tussen het theater en
de bioscoop zal hij het theater kiezen. Als hij moet
kiezen tussen een tijdschema en een dynamische
improvisatie op dat schema zal hij improviseren. Ook
kiezend tussen de priester en de bijbel zal hij voor
de priester kiezen. Als hij kan kiezen tussen
vasthouden aan drugs en ze opgeven terwille van de
orde van de ziel,
zal hij het laatste kiezen. Een persoon die van de
kennis houdt, een filognost,
zal altijd praten en mediteren
met mensen zo direkt als mogelijk is zonder wie of wat
dan ook te verheerlijken. Daar zijn de drugs bij
inbegrepen. Tijdelijk kan het zijn dat er drugs nodig
zijn, maar chronisch gebruik ervan om te ontsnappen
aan de uitdaging van de waarheid zal hij afwijzen.
Geen beneveling van het bewustzijn mag worden gezien
als de horizon waar men voor gaat hoewel men vaak de
benevelde mistbanken van de neergang als uitgangspunt
kan hebben.
h)
Wees een team.
Voor
de definitie van de waarheid is er overeenstemming
nodig. Men moet een team vormen en saamhorig zijn. Een
nieuwe (wereld)orde in overweging nemende is het meest
waarschijnlijke geschrift van overeenstemming het
(engelse) woordenboek. Wetend waar men over spreekt is
er de kracht en het gevaar van een
groepsego.
Ego
scheidt zichzelf als een kultureel specifiek iets af
in verzet tegen anderen. Het is geïdentificeerd
met het lichaam, een uniform, een geschrift, een stijl
van viering etc. Het ego
is zelfachting van de bemiddelaar tussen de
ziel
en de stoffelijke werkelijkheid (afb.).
Geïdentificeerd met de materiële
doelstelling en de plicht van het bemiddelen van het
belang van de ziel
vergetend wordt het vals en gevaarlijk. B.v. in het
belang van de filognosie kan men een voorstel doen
voor een nieuw ontwerp voor een klok. Maar voor de
werkelijkheid van de ziel
moet men eerlijk zeggen dat een dergelijke
materiële onderneming voor een individu die de
zaak zeer wel aankan met een normale klok en kalender
als het aankomt op het regelen van alternatieven van
tijdbeheer (zie tabellen),
niet nodig is. Het materiële effect op de tweede
plaats zettend is het belang van handhaving ter wille
van de ziel
gegarandeerd en het gevaar van de gewelddadige
valsheid van het ego
omzeild.
Naar
het idee van de sport is hetzelfde waar: men moet een
overeenkomst hebben over regels die de juiste
bemiddeling vertegenwoordigen tussen de
ziel
(eeuwige waarden,<afb.>)
en de materiële natuur (de regels van het spel).
Zonder het eerste zal het ego
vervalsen en zal de sport een neergang inhouden. Dus
moeten de regels op één of andere manier
de eeuwige waarden weerspiegelen. Het idee van het
vormen van een team moet voorafgaan aan het spel,
zoals iedereen weet. Het spel kan eruit bestaan dat
men samenwerkt of oppositie voert, maar om te beginnen
moet men één zijn. Om het voorbeeld van
het voetbal te nemen: men zou allemaal goede
voetballers moeten zijn, maar voor een spel moeten de
teams daaraan voorafgaande worden samengesteld, niet
lang van te voren zijn gefixeerd als een
ego
van oppositie. Een andere regel van gelijkheid is dat
de reserve een gelijke kans van spelen moet hebben. Zo
kan men b.v. met 32 spelers zich vlak voor het spel
opsplitsen in twee teams , zeg maar rood en blauw
uitgedrukt in armbanden en/of zweetbanden, terwijl
ieder willekeurig gekozen team in tweeën zou
moeten worden gedeeld met elf spelers en vijf
reserves, terwijl de regel van het spel kan zijn dat
een ieder die de bal uit het veld speelt moet worden
vervangen door een reserve. Op die manier heeft
iedereen een gelijke kans om te spelen terwijl de
motivatie om de bal in het spel te houden ook
versterkt is. Op deze manier kan geen valsheid van
ego
de teamspirit bederven terwijl iedereen een kans heeft
zijn vaardigheid om de bal in het veld te houden kan
bewijzen. De mensen komen dan ook voor een goede
wedstrijd met goede spelers en niet zo zeer voor dit
of dat team.
i)
Vloek noch vervloek.
Krachttermen
en ontevredenheid doen zich voor met de agressie die
komt met het verlangen naar resultaten. Het spel kan
worden overschaduwd door het verlangen om te winnen.
De basis-filosofie zou moeten zijn dat de wil om te
winnen het bewijs is van de onzekerheid dat men een
winnende positie inneemt. Van het idee dat men alleen
kan verliezen en dat men dus defensief moet zijn, is
agressie veel beter te kontroleren. Derhalve moet het
spel er zijn voor de kwaliteit van het spelen, niet
voor de hoeveelheid goals die men maakt. Men kan, met
het idee van voetbal, zich voorstellen dat de spelers
op de eerste plaats gemotiveerd zijn om de bal in het
spel te houden en aan de eigen zijde op die manier
minuten van kontrole scorend terwijl het scoren van
doelpunten kan worden ontmoedigd door de eerste partij
die tien punten scoort de spelbreker te noemen. De bal
zou dan in het eigen doel moeten worden geschoten dat
wordt verdedigd door de tegenpartij die het exclusieve
recht heeft op het verdedigingsgebied niet willende
dat het spel wordt beeindigd. Het publiek zou
beslissend zijn in het beoordelen van de kwaliteit van
het spel en het stimuleren van spelers om te scoren of
terughoudend te zijn. Zoals in het echte leven, moet
men op zijn eigen doel afgaan scorend op de tijd van
kontrole terwijl anderen je ervan proberen te
weerhouden dat te bereiken door het spel zo lang
mogelijk te rekken (niet langer dan vier maal twee is
acht werkuren per dag). Dit is een "nederlands" soort
van voetbal dichter bij de werkelijkheid
verkerend dan het gewone soort voetbal dat
slachtoffers maakt en vijanden van vals
ego
en winstmotieven.
j)
Douche altijd.
In
een goed spel moet men zich in het zweet lopen. Bij
voorbeeld in het voorgaande voorbeeld van 'nederlands'
voetbal zou men kunnen proberen om de bal in het
verdedigingsgebied te houden, alleen maar onder elkaar
trainend en de andere partij die buiten het gebied
moet blijven, negerend. Het publiek zou dat moeten
afkeuren als zijnde vervelend met de filosofie dat
winnen zonder zweet in het geheel geen goede sport is.
De regel kan uitdrukking vinden in het feit dat de
tijd
van kontrole in het verdedigingsgebied niet meetelt
voor de overwinning zodat het team altijd gemotiveerd
is de konfrontatie aan te gaan vastbesloten te scoren
en het spel te beëindigen of dat juist niet door
niet te scoren en uit te zijn op balbezit. Het is
precies als monniken die niet in het klooster kunnen
blijven om de eer van de orde te kunnen behouden. De
eer van de orde bestaat eruit een missie te hebben en
te scoren op het vermogen tot beheersen ofwel je doel
te bereiken hoewel tegengewerkt door de 'onwetenden'.
De douche die iedere sportieveling moet nemen na het
spel moet zijn als het publiek dat juicht om het
succes. Geen zweet betekent ook geen succes en ook
geen overwinning. Alleen de goede wil om jezelf te
willen verdedigen (het bezit van de 'bal'). in de
konfrontatie met mensen met een ander doel kan het
succes geven dat je echt kan noemen en de douche
opleveren die je dan ook verdient. De douche niet
willen is eenvoudigweg voor jezelf een smerig spel.
Dit doet denken aan wat traditioneel de klassestrijd
word genoemd: de verschillende
status-oriëntatiegroepen mogen hun eigen spelen
spelen die alleen meetellen voor een overwinning als
ze erin slagen de konfrontatie met een andere groep
aan te gaan. Het aldus verkregen zweet mag niet worden
gevreesd aangezien in het echte spel van het
'nederlands' voetbal de partijen niet gefixeerd zijn
maar at random worden uitgekozen ongeacht de
statusoriëntatie van de geselecteerden. Misschien
is de uniformiteit van een team meer succesvol naar
statusoriëntatie, of misschien is een mix meer
succesvol. De tijd zal het leren wat wanneer zal
heersen. Zweet als zodanig betekent dat men niet
vreest zo lang men zich het doel herinnert van de
ziel
waar men voor gaat. In een dergelijk spel van
samenleving wordt zowel het individuele (de
status-oriëntatie) als de geest
van het teamwork bevorderd. De kleuren van de teams
kunnen hun uitdrukking vinden middels de arm-banden
en/of zweetbanden in het rood en blauw (met de
scheidsrechter in het wit) terwijl het individu zich
mag kleden in voetbalkleding in de kleuren van zijn
statusoriëntatie (afb.).
k)
Neem voorzorgsmaatregelen.
De
gebruikelijke manier om voorzorgsmaatregelen te nemen
is uittesten en uitproberen in trainingen en
onderricht. Daartoe bestaat één van die
voorzorgen eruit om niet een junior of aspirant lid
van de orde toe te staan het spel te domineren, vast
te leggen of te bepalen. Ten minste zou er een eerste
inwijding in het leven, de uitgerijpte leeftijd, een
erkende betrokkenheid, een toegegeven status
(afb.),
zoals onderkend middels een zekere leeftijd, diploma,
speciale verdienste of een prijs (een 'zilveren ster')
moeten zijn voordat de status (afb.)
van onafhankelijkheid kan worden ondersteund
(pict.).
Alleen van onafhankelijke mensen, gerijpt in de
filognosie
van de orde, kan een verantwoordelijke houding worden
verwacht. Ze kunnen instaan voor hun eigen
betrokkenheid en identiteit
en een waardig lid zijn van een partij van
samenwerking. Om te leren is geduld de belangrijkste
voorzorg. Het is de waarheid van de mens die wikt en
God
die beschikt. Natuurlijk mag iedere groep jongeren een
spelletje 'nederlands' voetbal spelen voor zichzelf,
maar naar de parallel in de samenleving kan het nou
eenmaal je hele leven duren om zoiets te
bereiken..
Voorzorgen
zijn er om te voorkomen dat men de kontrole verliest.
Zodoende moet een schema van aktiviteiten worden
aanvaard dat middels de tijd
de behoefte aan de juiste educatie, vooruitgang,
identiteit,
gelijkrichting,
binding en onafhankelijkheid regelt. De levensstadia
zouden moeten worden gerespecteerd zowel als de
dagelijkse routines nodig om iedere kultuur voor
zichzelf te kunnen regelen. Zo ook kan een bepaalde
sport voor zichzelf worden beschouwd als een voorzorg;
het voorkomt dat mensen vervreemden van de ware
structuur en de aard van het spelen zelf. Men zou,
door het spel, zich moeten realiseren dat het hele
leven een spel is waarbij er vele complicaties van
interaktie tussen het 'gehoor' of het 'publiek' en de
tegengestelde partijen zijn waarbij men niettemin zijn
eigen identiteit
behoudt.
l)
Heb uw tegenstander lief.
Mensen
spelen verschillende spelen. Het populairste spel is
niet noodzakelijk het beste echter. Zo hebben we
wedijver tussen verschillende spelen en binnen een
spel zelf. Een integer spel is een ongecorrumpeerd
spel. Corruptie betekent dat de dingen slecht gaan
vanwege het innen van penningen b.v. Een spel dat tot
morele degradatie leidt is een slecht spel.
Gecorrumpeerd verliest men kwaliteit en karakter
vanwege het missen van de principes. Om een behoorlijk
spel te hebben dat karakter en kwaliteit ondersteunt
zijn er regulerende principes nodig. Dit leidt tot het
fundamentele inzicht van de eeuwige waarden. Als men
eenmaal het spel goed krijgt volgens deze richtlijnen
kan het voeren van oppositie de liefde van je leven
zijn (afb.).
Om
het spel in orde te hebben moeten er sancties zijn wat
betreft de basis waarden. Mensen die de orde
respekteren zouden moeten worden beloond terwijl
overtredingen bestraft zouden moeten worden. Een spel
dat de eeuwige waarden vertegenwoordigt, de kwaliteit
en het karakter, kan niet zonder deze sancties. Het
spelen van de bal is, met het voorbeeld van
'nederlands voetbal' beloond, maar alleen team-gewijs
en buiten het eigen verdedigingsgebied. Scoren in het
eigen doel wordt op zichzelf niet beloond, terwijl
scoren in het doel van de andere partij wordt
beschouwd als het buiten het veld spelen en wordt dus
gesanctioneerd. De bal mag niet worden gespeeld met de
handen en het uit het veld spelen of scoren via het
lichaam van iemand anders zal worden beschouwd alsof
er gespeeld is door de laatste persoon die de bal
aanraakte. Daarom telt het scoren van een doelpunt
niet als een tegenstander de bal heeft aangeraakt. In
het verdedigingsgebied mag de tegenstander de bal
aanraken. Er is geen vaste doelman: alle spelers
kunnen een keeper zijn en kunnen elkaar in het
verdedigingsgebied zelfs de bal toegooien. Dit
resulteert ook in het feit dat het buiten het veld
trappen van de bal via het lichaam van een
tegenstander er toe zal leiden dat men die uit het
veld trapt. Zo kan het spel ook ruig zijn. Aangezien
men op tijd
speelt kan het team met de langste tijd
zoveel scoren als ze willen en het spel
beëindigen om zich van de overwinning te
verzekeren. Dit garandeert de motivatie om doelpunten
te scoren. Van de andere kant bezien kan het
verliezende team alleen gemotiveerd zijn om
tijd
te winnen in het beheersen van de bal zonder te scoren
daar scoren de overwinning van de tegenpartij zou
veilig stellen.
In
de parallel met het echte leven zou het spelen met de
hand gelijk staan met constructieve, vruchtdragende
aktiviteit: iets maken, knutselen. Het
verdedigingsgebied zou gelijk staan met de
privé-sfeer waar geen opponent het elkaar
toewerpen van de bal, om elkaar of de kinderen te
trainen, kan verstoren. Iemand uit het veld trappen
zou gelijk staan aan beschuldigen, erin luizen,
projecteren, misbruiken en dergelijke. Op de
reservebank zitten zou gelijk zijn aan het zitten
zonder een vaste dienstbetrekking. Het besturen van de
samenleving naar de ideeën van het 'nederlands
voetbal' zou betekenen dat iedereen fit zou blijven in
de sociale zekerheid klaar om iemand te vervangen die
beschuldigd wordt, gebrandmerkt, misbruikt of
anderszins het slachtoffer wordt. Het spelen van de
bal buiten het veld zou gelijk staan met
niet-reageren-op zonder dat men de bal voor het team
kwijtraakt. Niet verplicht zijnde om te reageren is
men vrij zich terug te trekken in de reserve positie
erop vertrouwend dat vroeg of laat vervanging bij
tourbeurt nodig is. De bal raakt men niet kwijt,
alleen de speler is vervangen. De bal zelf zou een
vorm van betrokkenheid bij het werk zijn: een
kontrakt, een overeenkomst, een projekt, een voorstel,
etc. Dit alles betekent dat het essentiëel voor
een gezonde samenleving zou zijn om het werk gaande te
houden door het behouden van overeenkomsten, het maken
van nieuwe afspraken, de tijd
afspreken voor het scoren van doelpunten, het
vaststellen van beleidsmaatregelen, etc. Een zieke
samenleving zou ofwel in ernstige mate nergens op
reageren (zoals b.v. tijdens vakanties), het spelen
van de bal buiten het spel, of het niet in staat zijn
overeen te stemmen over het werk door het onvermogen
om de bal in het team te houden of de capaciteiten van
het team te onderkennen. Een zieke samenleving of een
slecht team kunnen worden herkend aan de lust anderen
uit het veld te trappen (op die manier de bal voor het
team verliezend), het zonder onderscheid willen scoren
in het doel van de ander (er zelf buiten vallen
anderen in de verdediging drukkend) of binnen de sfeer
van het prive-belang blijven (overmatig defensief het
spel helemaal niet spelend door het diskwalificeren
van de tegenstander). Heb uw tegenstander lief
betekent het spel te spelen naar de volle capaciteit
alle mogelijke spelers erbij
betrekkend.
m)
Nodig uit voor een spel.
Om
voor een spel uit te kunnen nodigen moet men het er
eerst over eens zijn wie tot de reserve behoort, wie
zou spelen en met welke strategie of bal men graag zou
willen spelen. Eerst kan het team hierover tot
overeenstemming komen of de strategie later bijstellen
met het stoppen van het spel de bal in het eigen
gebied houdend. Voor de voorbereiding van een spel
bestaat het eerste initiatief eruit een bal te
krijgen, een initiatief te nemen voor aktie. Dan moet
men de geschikte partners of een team zien te vinden
en dan moet men overeenstemmen wat betreft de
strategie of terugkeren naar de tekentafel voor een
andere bal of team meer bereid tot het voorstel van
een spel. Als er eenmaal overeenstemming is over de
bal en de strategie van het spel, moet de tegenstander
worden uitgenodigd mee te doen om tegengesteld de bal
naar een ander doel te dirigeren en aan de strategie
te beantwoorden. Om een fair spel te hebben is er een
scheidsrechter nodig om te beslissen over de sancties
en het respekteren van de tijd die men neemt voor het
spelen om te beslissen wie er heeft gewonnen na het
scoren van tien doelpunten of ertoe besluiten het spel
af te breken na maximaal acht uur spelen.
Om
de vergelijking door te trekken met het grotere spel
van de samenleving mag iedere persoon zich een doel
stellen met andere mensen: b.v. een theaterproduktie
te hebben. Als het gezelschap na tien producties nog
steeds bestaat mag men zeggen dat het spel is
beëindigd wat betreft het concept van het
bereiken van een strategie en een type bal. De
tegenstander uitnodigen zou het adverteren zijn om een
publiek te trekken dat op zichzelf ook een gemeenschap
van mensen kan zijn die besturen naar hun eigen
materiële doelstellingen van productie en beheer.
Als die tien theater-produkties het uithouden met
hetzelfde gezelschap in dezelfde gemeenschap, zou het
aan onze lieve Heer van de Tijd,
de scheidsrechter, zijn om te beslissen wie het
gewonnen zou hebben op het scoren naar het concept van
echte publieke speeltijd.
Aldus bezien is uitnodigen tot een spel niet hetzelfde
als het achter je laten van de privésfeer om
naar het theater te gaan b.v.. Om dat ook zo te hebben
is er een arbeids-overeenkomst nodig om te kunnen
werken naar die uitgaande houding. Het spel winnen zou
erkenning van het uitnodigende danwel uitgenodigde
team inhouden: naar het theater b.v. kunnen mensen
ertoe komen elkaar socialiserend te herkennen of te
onderkennen dat een zeker uitvoerend gezelschap van
een meer betekenisvolle sociale continentie is.
n)
Speel zoveel als mogelijk is buitenshuis.
Deze
regel heeft betrekking op het verschil tussen het het
hebben van plezier en spelen in de privésfeer
en het serieus betrokken zijn in een sociaal spel van
wedijver om de gunst van de Heer van de
Tijd
die onze ziel
zou behouden voor onze voorkeur van het dienen van het
'goede doel'. Aldus bezien zou het hebben van een
wetenschappelijke leerschool, een politieke partij of
een religie rondom de historische realiteit
van een manifeste Heer allemaal behoren tot de
privésfeer van een praktizerend vermogen, in de
moraal trainend en plannend voor doelen en
strategieën in voorbereiding. Het ware ervan is
in feite de totaliteit van de samenleving buitenshuis
bereid de confrontatie te aanvaarden van de
verschillende gerijpte filosofieën,
strategieën en doelstellingen. De bekende illusie
dat deze of gene religie, filosofie of
wetenschappelijke benadering het zou winnen en de
wereld beheersen is hiermee ontkracht: men kan alleen
zeggen dat tijdelijk dit of dat team het gewonnen
heeft, maar dat, aangezien de samenleving alleen
zinnig is met met het levensspel van de confrontatie
van de verschillende partijen, er altijd het winnen
van het spel zelf zal zijn en nooit één
of ander team op de lange duur. Het is belangrijk te
onthouden dat teams in het 'nederlands voetbal' worden
gevormd terwille van het spel alleen. Men moet zich
werkelijk terugtrekken en een nieuw team vormen na
iedere spel. Voor iedere periode, verschijnen er
nieuwe religies, wetenschappelijke denkmodellen en
politieke strategieën om te bewijzen dat de oude
aanpassingen een reformatie nodig hebben. Vechtend om
de gunst van het grotere van de samenleving te winnen
moeten allen delen in de vrije associatie
(afb.)
van de samenleving buitenshuis, teams vormend van
welke aard dan ook. Hoewel teams elkaar kunnen
bevechten kan niemand de noodzaak ontkennen van het
spel zelf. Allen tesamen het spel verliezen is niets
dan oorlog en totale vernietiging in de valse
overtuiging dat iedere optie van teamwork privé
onbeperkt zou kunnen heersen of bestaan zonder de
spelen van oppositie te spelen in een faire en
gereguleerde confrontatie.
o)
Eerbiedig de regels en dien de goedheid.
Naar
het grotere van de samenleving zijn de regels nogal
duidelijk: ze zijn bij de wet ingesteld in
overeenstemming met religieuze, wetenschappelijke en
politieke overwegingen. Misschien is moeder natuur
vergeten, maar ze zal de mensheid zeker laten weten en
voelen wat de gevolgen zijn van overbevolking,
vernietiging van diersoorten, ecologisch falen of het
leven in gevaarlijke gebieden. Voor iedere sporter is
dit niet anders: de regels van het spel zijn bekend
terwijl het vergeten van de geliefde echtgenote thuis
of het grotere belang van de samenleving, de
ziel
en de natuurlijke werkelijkheid,
zijn gevolgen zal hebben. Het spel heet niet koken en
poetsen. Noch heet het spel slapen en vergeten.
Niettemin wordt een groot deel van het leven in beslag
genomen door het belang van de private natuurlijke
sfeer. In feite moet men de schizoïde positie van
de mensen die zich heen en weer bewegen tussen de twee
posities te boven komen. Het spel zou het natuurlijke
belang omvatten, terwijl de privésfeer niet
zijn politieke, religieuze en wetenschappelijke
werkelijkheid
kan worden ontzegd. Voor het spel, zowel als voor het
privébelang, kan men een grote passie of
onwetende indolentie hebben. Beslissend is de praktijk
van het bereiken van en handhaven in de geaardheid
goedheid.(afb.).
Hiertoe moet men uitstijgen boven de lagere nivo's van
persoonlijke integriteit te weten het sexuele,
machtige, sociale of emotionele. Je hoofd erbij houden
houdt in dat je je uitspreekt, inzicht ontwikkelt en
het goddelijke van de zelfverwerkelijking in het
alledaagse bereikt. (afb.).
Middels de hogere nivo's bereikt men de zuivere
goedheid van God,
het doel en het goddelijke van de zelfverwerkelijking.
Dit is het ware bestuurscentrum dat niemand kan
vervalsen daar iedereen ermee verbonden is en ernaar
gekontroleerd is. Naar de geaardheid goedheid kan
alleen de realisatie standhouden dat men een dienaar
is geworden van het goddelijk belang. Ieder lager
motief van sexuele, dominante, sociale of emotionele
aard zal worden gekleurd door de geaardheid hartstocht
welke de woede als zijn schaduw heeft en de geaardheid
der onwetendheid die wordt gevolgd door de waanzin
(afb.).
Volle kontinentie in de geaardheid goedheid met alle
macht, rijkdom, schoonheid, kennis, verzaking en roem
(afb.)
kon alleen Onze Lieve Heer bereiken. Eenmaal aanvaard
hebbend dat men als een normale profiteur
van de samenleving altijd heeft te gaan voor die
horizon van het ideale zelf die men nooit bereikt, kan
de goedheid er zijn als een eenvoudig idee van
dienstbaarheid in toewijding. Met het koesteren van
afgunst, woede, bezitsdrang, lust misvattingen en
trots (afb.)
echter zal men, gehecht aan de bijprodukten of volheid
van de geaardheid goedheid, het eigenlijke doel van de
zelfverwerkelijking missen. Voor de goedheid moet men
werken voor het spel van het accepteren van de
uitdaging met het tegengestelde. Geen escapisme binnen
welk systeem ook zal de goedheid en vrede brengen die
de menselijke samenleving nodig heeft om te kunnen
overleven met moeder natuur. Als eenmaal de regels van
het spel vastliggen kan er de goedheid zijn van het
accepteren van winnen en verliezen in een fair
spel.
p)
Mediteer vooraf en achteraf.
Niet
mystificerend is meditatie
doordacht zien en overwegen, contempleren. Het
betekent dat men zijn oog moet fixeren op iets en er
serieus over moet nadenken overeenkomstig een plan.
Kort gezegd is meditatie
serieuze overweging overeenkomstig een plan. Ergens
aandacht aan besteden moet zowel voorafgaan aan akties
als erop volgen. Zonder planning vooraf en evaluatie
achteraf is er geen zelfcorrectie mogelijk. Zonder
zelfcorrectie raken de dingen gefixeerd, dood en
moeten ze worden opgegeven. Het complete van het leven
en de evolutie is niets dan één
voortdurende zelfcorrectie. Het is de manier waarop
genen muteren en organismen werken. Gefixeerd sterft
men terwijl aanpassing aan de veranderingen van de
tijd
de continentie van het bestaan, het overleven
definiëren. Derhalve zal geen fixatie op welk
materiëel iets stand houden. In essentie moet men
gefixeerd zijn op de ziel
in gewetensvolle zelfherinnering maar aangezien men
altijd geïdentificeerd is met het lichaam voelt
men angst: iets zal in de geest
gebeuren als werkelijk het gewetensvolle en niet het
fysieke het doel is. Het fysieke is in feite enkel het
middel terwille van het doel der bezieling. Maar de
ziel
kan niet zonder het
verstand
bestaan terwijl de geest
ervan het denken zal dirigeren. Meditatie
geeft te denken, dat denken moet worden bestuurd
volgens een geest
en die geest
moet door intelligentie
met de ziel
overeenstemmen. Als je één van die
stappen mist zal angst het gevolg zijn: men zal het
valse zelf of het lichaam dienen, en merken dat het
denken negatief wordt de juiste geest
missend en als gevolg daarvan zal men de kontrole over
de aandriften van het lichaam verliezen.
Vele
mensen denken dat sport etc. slechts een kwestie van
lichamelijke oefening zou zijn: dat is hoe je de
beheersing krijgt. Maar de werkelijkheid
en noodzakelijkheid van de meditatie
toont het anders: het lichaam wordt uiteindelijk
beheerst door de motieven en werkelijkheid
van de ziel.
Het is net als met het gebruik van een computer: als
de gebruiker tegen een programma inwerkt zal de
computer òf het verkeerd doen eventueel het
programma ruïnerend als virus of eenvoudigweg
falen te presteren. Het menselijk lichaam is een
organische computer die niet digitaal maar trilogisch
(afb.)
werkt onder natuurlijk gezag. Naar de dualiteit van
het ja en nee zal er altijd de onzekerheidsfactor zijn
van het alternatieve of de schaduw terwijl het geheel
is onderworpen aan de natuur, de orde en
tijdkwesties.
De onzekerheid van het alternatieve zal vertragen tot
bewuste omzichtige handelingen hetgeen gekend wordt
als de beveiliging van de intelligentie
als eenmaal geleerd is dat iedere optie
mettertijd
moet veranderen.
Het
verschil tussen omzichtigheid en vrees wordt gegeven
door het motief naar het doel waar men op af gaat.
Materiële doelen scheppen angst terwijl
spirituele doelen intelligentie
zullen geven bewustzijn en geluk na waarheidlievende
zelfverwerkelijking. De bedoeling van de
geest
missend wordt men ongelukkig, een leugenaar en een
bezitterige egoïstische bedrieger. De zwakheid
dienend wordt wordt men een lafaard, verrader en een
blinde verslaafde aan financiële speculatie,
doden zonder noodzaak, sex en bedwelmende
middelen.
q)
Stop met een spel dat verkeerd uitpakt.
Je
fixerend op de uiterlijke verschijningsvormen van de
wereld en er aandacht aan bestedend in de herinnering
van de ziel, zal men goed en kwaad snel ontdekken: het
slechte zal achterdochtig zijn, het kwade in anderen
ziend ontsnappend aan het gewetensvolle en aldus ten
val komen, terwijl het goede vertrouwen zal vinden het
goede in anderen ziend met de juiste bedenkingen
overeenkomstig het spirituele plan. Jonge onervaren
tegenkulturen moeten vaak het wiel opnieuw uitvinden,
alleen maar om te ontdekken wat iedereen al wist:
ervaring is de beste leerschool. Bij voorbeeld vindt
het spel van hofmakerij voor een relatie in de
westerse wereld plaats in de discotheek. Maar de
kontrole verloren hebbende in het gebruik van
bedwelmende middelen draaide alles uit op vrije sex,
commercialisme en de verheerlijking van het
ego.
De postmoderne situatie wordt gekenmerkt door angst
voor de sex en criminele corruptie: de muziek is te
hard en hectisch en de bedwelming is niet langer de
legale alcohol maar de illegale soft of hard-drug. De
angst voor de sex is problematisch: paren hebben
moeite intimiteit te vinden daar er geen langzame
muziek meer wordt gespeeld. De kriminele sfeer van
illegale intoxicatie maakt paranoïde terwijl het
gevaar van ongeneeslijke geslachtsziekten het
vertrouwen in iedere mogelijke sexpartner
ruïneert. Het wordt allemaal als een soort van
autistische masturbatie waarbij geen enkele
intelligentie
stand kan houden en alle onschuld van de jeugd
bedorven raakt.
Ouder
en wijzer wordend door ervaring begint men de ervaring
zelf uit te bannen altijd corrupt zijnde op het
hedendaagse van een generatiekonflikt. Dit is in het
geheel niet wat er bedoeld was: het zou niet moeten
uitlopen op een generatiekonflikt van hippies die de
volgende generatie verwerpen terwijl die generatie op
zijn beurt later zichzelf op dezelfde manier weer
verwerpt. In plaats daarvan was er een bevrijding over
de generaties heen beoogd in een gezonde liefde voor
sexuele partnerrelaties, het vieren van goede en
populaire (dans)muziek vrij van misdaad, geestesziekte
en verslaving. Spelen die corrumperen moeten worden
vergeten daar slecht gezelschap je leven zal
ruïneren. Maar daarbij moeten idealen niet worden
opgegeven. Na generatiegewijze these en antithese moet
natuurgewijs een synthese plaatsvinden. Het goede van
de moderne generaties zal worden behouden in de stijl
van b.v. een 'straight edge'-mentaliteit getemperd tot
een minder fanatiek nivo, terwijl de bezieling van de
voorgaande tegenkultuur een gezuiverde versie zal
bieden van de zelfde oude manier. Op die manier kan de
ervaring van de tegenkultuur worden gehandhaafd voor
alle mensen van alle generaties als een welkome
uitbreiding van het menselijk potentïeel: naar
ons voorbeeld - het vermogen om bevrijding te vinden
in het dansen in vrijheid zonder
vrees.
r)
Speel voor het spel en niet voor de winst.
Wat
betreft het winnen en verliezen met een spel is het
belangrijkste om te onthouden niet je ziel te
verliezen; niet het gewetensvolle op te geven. Willen
winnen, maar het spirituele bederven mag je weliswaar
materiële macht of een positie bezorgen, maar in
feite is de essentie verloren. De verliezers zijn de
kankeraars: corrumperend valt men voor de verleiding
van de bedwelming met een winstmotief, het karakter
bedervend met illegitieme praktijken. Daarom is niet
de materiële uitkomst beslissend maar de ervaring
van het spel zelf: in feite houdt het levensspel nooit
op hoewel het voortdurend van vorm veranderd; b.v.
deze generatie is bang voor sex, terwijl de voorgaande
er bovenmatig positief over kon zijn. Beiden hebben
een gebrek aan goede regulatie of planning van formele
bevrijding en kultuur gemeen. Essentiëel voor de
vooruitgang hierin is het afzwakken van het
winstmotief: geld en dergelijke is niet werkelijk zo
belangrijk als eenmaal bekend is met wie men te maken
heeft en wat de mogelijkheden van spenderen en
verdienen zijn. De kwaliteit van de speler en het spel
is van belang, niet zozeer de hoeveelheid spelers of
de winst die dat zou opleveren. Hieruit kan het belang
worden afgeleid van het opwaarderen van de formele
structuur van de samenleving en op die wijze
bekrachtigen van de kwaliteiten van de daarbij
betrokken mensen.
s)
Neem uw eigen strategie in acht.
Strategie
is het resultaat van de ervaring: men heeft geleerd
respekt te oefenen overeenkomstig bepaalde principes.
Naar het uiterlijk effect zijn er even zoveel
principes als er mensen zijn: ieder heeft zijn eigen
versie van het idee van mens zijn. Dit kan heel
verwarrend zijn. Jezelf zijn is een vaag idee van
behoud van integriteit waarvoor er niets absoluuts
bestaat, geen wetten of regels in het algemeen naar
het schijnt. Maar bij nadere bestudering moet worden
gezegd dat jezelf blijven een waarde is: het is een
bekentenis naar de kultuur van de kontinentie.
Kontinentie schijnt de essentie van de ware leer te
zijn. Het betekent dat men zichzelf trouw zou moeten
blijven; jezelf niet moet verraden. Dit is de helft
van de eeuwige waarden: lieg niet en bedrieg niet
terwille van het waar en rein zijn. De andere helft
van delen en helpen is een sociale notie. Naar de
eerste notie van continentie kan men egoïstisch
zijn aangezien het betrekking heeft op het omgaan met
jezelf. Maar aangezien niemand een eiland is kan de
sociale optie niet worden ontkend. Wat dit betreft is
het eerste 'ego-onderwerpende' principe het religieus
algemeen bekende principe van het mededogen. Ter wille
van het mededogen is het andere principe van de
soberheid, de bereidheid te delen, aanvaard. Aldus
realiserend dat het belang van het ego
slechts de halve werkelijkheid
is kan men niet ontkomen aan de zelfverloochenende
liefdesprincipes van het mededogen en het niet
bezitterig zijn. Het is niet een gebod maar een
psychologische werkelijkheid
waar niemand aan ontkomt. Liefde kan niet individueel
worden afgeroepen, maar collectief kunnen we niet
ontsnappen aan aan delen en helpen zonder in oorlog te
raken. Individueel kan men uitkomen op geestesziekte
falend in de psychologische behoefte om zèlf te
helpen en je leven te delen. Men mag voor patiënt
spelen en hulp van anderen afdwingen delend in ziekte.
Niettemin worden de waarden bekrachtigd hoewel niet
uitgeoefend naar het ideaal van de
zelfverwerkelijking. De gerijpte optie van
onafhankelijkheid kan het heel moeilijk maken om te
ontdekken hoe we moeten delen en helpen zonder anderen
de afhankelijkheid in te betuttelen en te manipuleren.
Het is heel gemakkelijk om een valse autoriteit te
worden die claimt beter te zijn dan degenen die
behoeftig zijn. Maar om de ander een profiteur
te noemen is onrechtvaardig daar iedereen profiteert
van de verworvenheden van de voorvaderen. Dankbaarheid
neemt heel natuurlijk de vorm aan van helpen en delen:
men voelt zich schuldig zonder beschuldigd te zijn.
Alleen op frustratie van dienstbaarheid en onvermogen
om te delen doemen problemen op. Aldus worden
werkeloosheid en individualisme als grote bedreigingen
gezien in de moderne samenleving.
De
dynamiek van de Tijd
inziend en het leven als één geheel
krijgt het vasthouden aan een strategie een andere
betekenis. Het betekent dan vasthouden aan de
principes (afb.)
van de vooruitgang zonder om te zien. Zonder dit kan
werkeloosheid niet worden herkend als een andere vorm
van arbeid noch kan het individualisme dan worden
herkend als een stadium van zelfverwerkelijking. De
misvatting schuilt in het idee van gefixeerd zijn in
een onoplosbaar probleem van werkeloosheid en
egoïsme. Het is een kwestie van bewustzijn: men
zou met de standaardmanier van denken moeten kappen en
zich moeten afstemmen op het alternatieve alleen maar
om een frisse kijk te hebben op precies dezelfde
manier van leven. Men kan b.v. een politicus zijn met
een eigen beleid, maar tegelijkertijd
een bemiddelaar zijn in een andere staat van
bewustzijn betrokken bij het belang van de Heer. De
eerste optie mag een werkeloze individualist tonen
terwijl de tweede optie een bezorgde dienaar toont.
Laatstgenoemde is de visie van vooruitgang in
zelfverwerkelijking terwijl de eerste behoort tot de
'niet-dit' staat van begoocheling van materiëel
bewustzijn. Een eenvoudige manier om deze regel samen
te vatten is te zeggen dat vooruitgang berust op
inhoud en misvatting berust op identificatie met de
vorm.
t)
Zorg voor een onpartijdige beoordelaar.
Gevangen
in de dualiteit van materiële oppositie loopt
iedere sportieve of professionele wedijver de kans op
een 'niet-dit'-realisatie van begoocheling. Deze staat
is algemeen ongewenst, destructief en verzwakkend. Men
vervreemdt, lijdt verlies en verliest kwaliteit als
gevolg van de 'niet-dit'-realisatie. De hele betekenis
van een spiritueel begrip van orde gaat over het
verslaan van de illusies van het 'niet-dit'-soort van
bewustzijn. Het gaat er niet om de standaardmanier
zelf begoochelend te noemen. Het is door het gebrek
aan bewustzijn van het complementerende en
uitbreidende alternatief dat de misvatting post vat.
Het negatieve gebrek aan respekt dat het kent als
'niet-dit' ruïneert alle respekt en vooruitgang
van iedere goedheid van de standaardgemeenschap een
nachtmerrie van verslaving, gevangenschap, en ziekte
makend. De sleur hatend, het doorzettingsvermogen
missend, mist men het niet wetende wat. Dat is
misère. Om uit de oude misère te geraken
van het 'voetbal' dat altijd lijden kende in
misconcepties van oppositie, is de positie van de
scheidsrechter nodig. De scheidsrechter zou niet
gefixeerd moeten zijn op het turven van overtredingen
en doelpunten, maar zou degene moeten zijn die beslist
over de tijd
om het vermogen tot beheersing te beoordelen. Aldus
zal de scheidsrechter door de spelers worden
gewaardeerd die een positieve sanctie nodig hebben
voor hun spel. De onpartijdige beoordelaar zou niet de
God
moeten zijn die wordt gehaat en gevreesd daar hij
altijd de zondaars zou straffen. De onpartijdige
beoordelaar zou de medemens moeten zijn die in staat
is boven de dualiteit te staan van de tegenstellingen
beoordelend wanneer het spel terecht van deze of gene
persoon en team is. De beoordelaar is onpartijdig als
hij zelf niet in oppositie met het spel zelf verkeert
dat vals zou zijn zonder hem. De beoordelaar zou enkel
beoordelen en niet lijden onder de misvattingen van
het 'niet-dit'-spel denkende dat hij de spelers kan
kontroleren door middel van bestraffing. Het spel
wordt gekontroleerd door zijn regels en de regels
worden ontleend aan de natuurlijke werkelijkheid
zoals God
die gewild heeft. Een spel dat voortdurend de
bestraffende autoriteit nodig heeft is eenvoudigweg
een slecht spel dat revisie behoeft. En deze notie
betreft niet alleen het engelse voetval. Ook b.v. in
het politieke veld vermag de onpartijdige beoordelaar
het de kwaliteit van een team te waarderen naar de
duurzaamheid van zijn
heerschappij.
u)
Wees niet bang voor een psychologisch
spel.
In
het bijzonder in het geval van strategieën is er
veel psychologie bij betrokken. De bedoeling van de
kontrole wordt het best gediend door zich de
psychologie van het spel voor de geest te halen. Als
eenmaal de kontrolemechanismen worden begrepen kan
zelfs verlies een overwinning inhouden inziend dat
b.v. leeftijd, statusoriëntatie en ervaring
beslissend zijn voor een overwinning. Er is altijd een
vorm van psychologie gaande in ieder spel van het
leven. Sommige spelen zijn enkel opgezet om het
onbenul van een zekere psychologie uit te dagen.
Bijvoorbeeld de wil om te winnen kan psychologisch
worden beschouwd als een zwakheid alleen verliezers
belonend met de bevrediging van een zeker inzicht. Dit
niet wetend kunnen mensen er bang voor zijn om zelfs
maar het spel te spelen: ze vermoeden een kwade genius
die ze de afhankelijkheid in manipuleert. Met
geesteszieke patiënten kan dit vaak worden
waargenomen: de wil om onafhankelijk te zijn die
volledig is verwrongen door de 'niet-dit'-aversie
loopt uit op een chaos van zelfverwerkelijking waar
zelfs niet de eigen denkimpressies zijn herkend als
zijnde verbeelding van gezag in positieve
identificatie met het ouderlijke. Van de
verwrongenheid der weerlegging kankeren mensen en
vallen ze terug de definities van de werkelijkheid
verdraaiend naar begrippen van regels en spelen die
nooit boven de dualiteit uit kunnen stijgen. Religieus
is de sociale ontsporing van het 'niet-dit' denken een
valse profetie genoemd, wetenschappelijk heet het
oplegging en politiek wordt het diktatuur genoemd. De
ware gelovige is altijd een toegewijde, de ware
wetenschapper is altijd een rebel en de ware politicus
is altijd een democraat. Hiervan afgeleid zou de
ideale kulturele persoon een democratische en
toegewijde rebel zijn: de gerijpte persoon is altijd
kritisch over de andere autoriteit, zou zichzelf ook
niet hoeven opdringen en het bestuur overlaten aan de
democratische regel. De toewijding zou de vrije
associatie van de mensen betreffen de alternatieven
volgend van de geformaliseerde en informele
samenleving bevrijd tot deze of gene dienst van orde
of niet.
Na
duizenden jaren zou een gerijpte kultuur niet het
uitgekauwde opnieuw herkauwen uitdraaiend op dezelfde
oude soort van oorlog etc. Als een schaakcomputer die
de wereldkampioen verslaat, kan de wetenschap een
programma van bestuur vormen dat niemand in het
bijzonder meer is. De leiding die niemand is, is de
accumulatie van onze ervaring. Net als met computers,
is alles wat er nodig is geheugen, een hoge snelheid
en een dynamisch programma van aanpassing aan de tijd
en omstandigheden. De psychologie doet zich voor als
de autoriteit niet wordt herkend of als men de
filognosie, de liefde voor de kennis, mist. De
uitdaging van een psychologisch spel aanvaardend heeft
de winnaar altijd de ware autoriteit ontdekt van het
zijn van een toegewijde en democratische
rebel.
v)
Denk er altiijd aan je tegenstander voor het spel te
bedanken.
Het
is een herenakkoord om respekt te houden voor de
mensen die tegenstander waren in het spel, of ze nu
werkelijk gewonnen hebben of alleen maar geloven dat
dat zo is. Mensen die geloven dat ze kunnen verliezen
of winnen wat betreft de realiteit
van een eeuwige ziel,
zijn vergeten dat gewetensvolle zelfherinnering niet
beperkt is tot het eigen lichaam en dus niet werkelijk
kan worden gewonnen of verloren. Het enige dat
onwerkelijk is is de dood daar wat de tijd
betreft verandering de feitelijkheid van het leven is.
Maar niettemin zou er dankbaarheid voor het lichaam,
het spel, de samenleving en de tegenstander in het
spel moeten bestaan. Hoewel vorm niet eeuwig is, is
materie zeker zo eeuwig als het bewustzijn ervan. Het
enige ding dat telt is de continentie van de
ziel
door de veranderingen van de tijd
heen. Het wonder
ligt in de zelfherinnering die voortduurt over de dood
heen. Het weerstaat de materiële logica die het
discontinu verklaart. Het wonder
bevestigt de principes van de liefde daar die de
continuering van de zelfherinnering verkondigen.
Eenmaal het ego
geregeld hebbend zonder de valsheid en de
'niet-dit'-realisatie van leugens en bedrog, kan de
liefde er zijn met al zijn zorgen en delen. Dit
volgend is het mogelijk en zelfs verplichtte etiquette
respekt te tonen nadat het spel van het opponerende
ego
beëindigd is. Ieder sportief of anderszins
gespeeld spel zou moeten worden erkend als een
toegangsdeur voor de werkelijkheid
van de menselijke liefde. Zonder zou het spel van het
leven de moeite van het spelen niet waard zijn en zou
verlies ondraaglijk zijn. Hoe kan je een spel
verliezen als alle deelnemers er liefde bij winnen om
erin te delen en te zorgen? Een spel verliezend zou
men zijn tegenstander moeten bedanken zeggend: 'dank
je voor het spel', wetende dat het enige werkelijke
verlies het verlies van de liefde voor het spel is.
Een spel is niet slecht omdat je het verliest, een
spel is slecht omdat je de regels
mist.
w)
Heb er geen hekel aan om een buitenstaander of een
beginner te zijn.
Een
ander probleem van alle goede sport is de afgunst:
beginners en buitenstaanders kunnen dermate jaloers
zijn dat men van het hele spel afziet of dat het zelfs
verwrongen raakt en wordt verlaagd tot een vorm die
niets anders dan onrecht betekent. Heer Spierbal
probeert het te winnen van Mijnheer Moraal in een
klassieke competitie die uiteindelijk wordt gewonnen
door de morele meerderheid daar enkel opponerende
kracht alleen maar vrede kan vinden in de vergetelheid
der intoxicatie. De synthese van de spier die de
moraal dient maakt de godheid die over de sport
heerst. Alle sport staat in dienst van deze godheid
die zelf een gerijpte toegewijde van de democratie is.
De godheid is religieus altijd zelf een toegewijde van
het volkomen geheel van God
dat hij nooit helemaal kan dekken. Daarom is er
klassiek altijd een veelvoud aan Goden of opperste
zelfverwerkelijkers die model staan voor de beginners
en buitenstaanders. Rechtgeaarden houden ervan om een
goed spel te zien als buitenstaander of te beseffen
dat er voor een beginner veel te realiseren is. De lol
is er gewoonlijk vanaf als het spel eenmaal onder
kontrole is: dan begint men te denken over een spel
voor zichzelf daar alles zich moet ontwikkelen. Van
meesterschap naar goddelijkheid is een grote stap
echter waar de hele mensheid bij betrokken is. Zelfs
iets eenvoudigs als een kookrecept kan de hele wereld
veranderen. Iedere kleine verandering in de gewoonten
van een menselijk wezen zullen resulteren in een
complete verandering van dat menselijke wezen. Als
b.v. niemand sigaretten zou roken zouden we een
volledig andere soort van sociale cohesie en
collectieve zelfverwerkelijking hebben. Vaak
onderschatten mensen de impact en het belang van hun
eigen bijdrage. Aldus bezien is zelfwaardering en
zelfkennis zeer belangrijk. Als een ziel
zou reïncarneren b.v. maar niet zijn of haar
vroegere praktijken zou hervatten zou de mensheid
zeker een belangrijke capaciteit verliezen. Dit geldt
ook voor dieren wiens bijdrage tot de levensvreugde
moeilijk valt in te schatten. Omzichtig zijn als
buitenstaander relatief t.o.v. dieren of bomen of als
een beginner t.o.v. andere gelovigen zou de mensheid
een hoop ellende besparen.
x)
Gok niet op uitkomst.
Deze
regel heeft betrekking op de werkelijkheid
van het eeuwige principe der soberheid. Vrede kan er
alleen zijn met tevredenheid: wees gelukkig met wat je
bent en hebt, verlang niet naar nog meer. Niettemin
zet de evolutie aan tot een hogere, zeg meer
gecompliceerde, staat. Deze schijnbare
tegenstrijdigheid wordt begrepen vanuit de noodzaak
niet te verdringen; de assertieregel die stelt dat
iedere verdediging van het eigen belang niet ten koste
mag gaan van anderen. Dienovereenkomstig mag de
evolutie niet ten koste gaan van wat voorheen bestond.
Van een zich ontwikkelende foetus leren we dat in de
mens alle voorgaande stadia van de evolutie nog steeds
behouden zijn. Van een amoebe ontwikkelen we ons tot
een volledig aangepaste homo sapiens die niet stopt
bij het vis of reptiel zijn. In de psychoanalyse wordt
het mislukken van een gezonde evolutie gekend als
verdringing terwijl het spirituele de persoonlijke
emancipatie benadrukt vóór een
collectieve omwenteling. De economie benadrukt het
idee van een gerechte competitie sociaal-darwinistisch
zijnde: hoewel het geen spijt heeft van verdringing en
monopolie is het niettemin de overtuiging dat wedijver
nodig is om te komen tot de best mogelijke
dienstbaarheid. Het probleem van de economie in het
bijzonder en de mensheid in het algemeen is, voor
zover het het de waarde van de soberheid of het delen
betreft, de neiging om te gokken; te speculeren op een
uitkomst. Zoals eerder uitgelegd is in de misvatting
van materiëel gewin het idee van het winnen
vervat dat indicatief is voor de werkelijkheid
van de overtreding. De speculant verdedigt niet, maar
valt aan. Hij steekt zijn geld, energie en vermogen in
het bouwen van luchtkastelen met als enig mogelijke
werkelijke levensuitkomst de behoefte aan alsmaar
meer. Dit definiëert het verlangen
vóór de dienstbaarheid en haar schaduw
van agressie (oorlog) vóór aanvaarding
van dienstbaarheid (vrede). Daarom staat soberheid en
de uitkomst van het delen ervan bekend als een
basisprincipe of eeuwige waarde van de
ziel
met behulp waarvan men speculatie en gokken uit de weg
gaat (afb.).
In tegenstelling tot het vermijden van speculatie voor
een uitkomst is er de speculatie ten gunste van de
ziel:
het definiëert intuïtie, inspiratie, het
zesde zintuig, metafysische kennis, de
intelligentie
van het mededogen, de liefde van God
en de wijsheid van de heilige geest.
Zonder deze speculatie kon niemand een idee hebben van
zijn oorspronkelijke aard. Strevend naar
dienstbaarheid bestaat de missie van de
zelfverwerkelijking eruit de authentieke relatie bloot
te leggen, de eeuwige aard van de individuele
ziel.
Psychologen definiëren het, niet speculerend over
de mogelijkheid van wedergeboorte, als de
identiteit
gevormd in positieve identificatie
y)
Identificeer je met het eerbare.
Daar
identificatie zowel het probleem is als de oplossing,
is het van het grootste belang er de nodige aandacht
aan te besteden. Als probleem heeft identificatie
betrekking op de valsheid van de duurzaamheid van de
materiële vorm terwijl wat betreft het positieve
religieus de eer van de heiligheid, politiek de eer
van het worden en wetenschappelijk de eer van de
vaderlijke zorg. Aan dit positieve van de
identificatie zou de natuurlijke optie moeten worden
toegevoegd van de eer der zelf-evidentie. Om het
volkomen geheel te respekteren in dezen is de
werkelijkheid
van het heilige, zelf-evidente, vaderlijk zorgdragende
worden het object van de identificatie. Religieus mag
men de Heer aanroepen, wetenschappelijk de biologische
vader en politiek het hoofd van de staat. Maar van de
natuurlijke zelfevidentie volgt men zijn hekel en
liefde om te volgen of oppositie te voeren van het
persoonlijke naar het onpersoonlijke. Hoewel het
persoonlijke de weg van het leren in identificatie is,
dwingt de gerijpte optie in de richting van de
onpersoonlijke normen en waarden van het
zich gelijkrichten
met de onzichtbare verbindende ziel
van de ziel:
de superziel religieus God, wetenschappelijk de ware
tijd of het ideale, ware zelf en politiek de bedoeling
van de utopie genaamd.
Praktisch
komt identificatie neer op het idee van wat heilig, in
wording , zelf-evident en vaderlijk zorgend zou zijn.
Heiligheid volgt uit de waarde van de reinheid. Niet
enkel materiëel maar ook spiritueel gezien is het
geestelijk zuivere gedefiniëerd als heiligheid
voor zover het eerbetoon waardig is. Daar wat betreft
de gerijpte optie geen namen kunnen worden verraden is
men terwille van de wereldorde overgeleverd aan het
onpersoonlijke object van eerbetoon. In feite moet de
klok leren de individuele identiteit
te representeren. God
onpersoonlijk bezien in de vorm van de
tijd
kan en is aanbeden middels het uurwerk. Er is geen
zinnig mens religieus of niet die zou twijfelen aan de
status van de klok als de regisseur van de orde van de
samenleving. We kunnen eenvoudigweg niet zonder.
Derhalve de voorgenoemde serieuze bezorgdheid over
alternatieven van klokkenbestuur en een voorstel voor
een
verbeterd ontwerp.
Wat betreft de wording kijken we naar de geschiktheid
van een goede vorm hetgeen ook een religieuze
definitie is. Voor de zelf-evidentie van de
natuurlijke optie zouden we geen verdere toelichting
nodig hebben, kortweg validatie definiërend als
een wetenschappelijk het-is-zoals-het-(van nature)is
waarbij de discussie over welke vaderlijke zorg zou
zij beëindigd met de waarde van de vrijheid. Het
is de bedoeling een vrije keuze van tijdbewustzijn te
hebben door middel van een instrumenteel respekt voor
alternatieven. Het onpraktische van de natuurlijke
chaos gekontrasteerd met een vrije keuze van
pragmatische, religieuze, politieke of psychologische
geïnspireerde paradigmata van tijdbeheersing
(afb.)
zou uiteindelijk eruit zien als een computerklok maar
praktisch uitgewerkt zijn in de vorm van een
eenvoudige aanduiding op de bestaande kalender en een
alternatief gebruik van bestaande uurwerken en
schema's zoals afgebeeld onder tabellen
en ontwerpen.
Zij die de liefde voor het alternatieve neurotisch
noemen zijn erop gewezen dat hun eigen bekentenis naar
het gemak van de standaardtijd ook als een
dwangneurose
kan worden aangemerkt. Zolang het hart niet de lagere
konditioneringen van het lichaam naar het
ego
van een groep, de macht van een positie of het sexuele
van de liefde domineert, is neurose
(de ziekte van de zenuwen) de werkelijkheid.
z)
Accepteer je glorie en verlies
gelijkmoedig.
Gelijkmoedigheid
is een grote verworvenheid. Het staat populair bekend
als 'being cool', niet erg bezorgd zijn over de
uiterlijke wereld of het materiële effect: hij
die zijn kalmte verliest is de ware verliezer.
Psychologisch is het je bedaardheid waarmee je het
evenwicht bewaart. Winnen is een relatieve zaak en
verliezen ook. De ziel
is het mysterie van de kontinentie die ongeacht de
toestand van het lichaam in werking blijft. Een dode
persoon of een verliezer (van het leven) kan nog
steeds zijn werking hebben in het hart van anderen en
een pasgeboren baby kan nog steeds de hele wereld
willen winnen een karakter tonend dat voor de rest van
zijn leven niet verandert. Gelijkmoedigheid refereert
rechtstreeks aan de werkelijkheid
van God,
de Heer, zelfverwerkelijking, persoonlijke interesse,
ziel
en rijpheid. Een jong kind kan zo rijper zijn dan een
volwassene waardoor we geen standaardrecepten kunnen
hebben voor het beoordelen van mensen.
Een
overmatige bezorgdheid over winst en verlies is bewijs
van onwetendheid over de werkelijkheid
van de ziel.
Men kan zeer gestoord zijn door deze onwetendheid zich
niet bewust zijnde van de wereld van illusies
waar men zich in bevindt. Hoewel goede sport een
kwestie van vaardigheid lijkt te zijn is het de
realiteit
dat een goed spel alleen kan bestaan met mensen die
bekend zijn met de wetenschap van de ziel.
Het levensspel is gecompliceerd en niemand weet alle
regels maar zeker is dat het duidelijk moet zijn, waar
en wanneer men is, om een spel van tegenstellingen te
kunnen spelen. Het is ook een spel om te ontdekken,
waar en wanneer de meester van het spel zich bevindt.
Om naar de meester toe gelijkmoedig te zijn is altijd
het menselijk probleem uit zijnde op oppositie of
niet. In te storten schijnt het onvermijdelijk gevolg
te zijn van het leven daar niemand het volledige van
het menselijk spel kan beheersen. Een sportief iemand
kan geen andere mogelijkheid zien dan te lachen over
de missers in het stripboek van het leven. Op een
goede dag zal iedereen ermee klaar zijn te treuren
over gedane zaken. Het spel onder ogen zien betekent
ook het leven niet al te serieus
nemen.
ZOEKEN
NAAR SPORT OP HET
INTERNET:
Internationale sport
links door Metacrawler
sports:
sportnieuws & sport discussie
:
Zoek
in:
Deze
Categorie
Alle
Directories
Sport
Nieuws