musicbutton

 


Het radio-beeld van Sagitt A, het centrum van ons sterrenstelsel.

 

Wat is Galactische Tijd?

Waarom Galactische Tijd?

Hoe Galactische Tijd?

 

Links

 Wiki-page

 

Waarom Galactische Tijd?

 

Van alle tijdfenomenen, is de precessie van de equinox, het geleidelijk verschuiven van de sterren in de sterrenhemel, cultureel het meest vluchtig. Het is de bron van een hoop zorgen geweest. De Beschaving der Azteken, b.v. welke er een zeer wetenschappelijk respekt voor de sterrenhemel op nahield qua tijdcultuur, kon niet overweg met de precessie welke ervoor zorgde dat de zonnegod niet langer opkwam in de Melkweg. Dit was een slecht voorteken en zou leiden tot de neergang van de cultuur. Kort daarna vernietigden inderdaad de Spanjaarden hun cultuur met het kerstenen en koloniseren van Zuid Amerika. Bijgelovig of niet, feit is dat de cultuur haar zelfvertrouwen verloor met de dynamiek van de sterrenhemel. Het feit dat de Zuidamerikanen op zich een goed idee hadden van de astronomie, observatie-pyramiden bouwend zoals de Egyptenaren kon dit niet voorkomen. De Maya-cultuur hield er zelfs een kalender t.o.v. de planeet Venus op na (zie afbeelding) voor religieuze doeleinden, (zie voor links: ancient and lost civilizations van de tijd-directory: kalenders).

 

 

In Engeland, zo zijn archeologen het erover eens, werd het antieke Stonehenge waarschijnlijk opgericht voor religieuze doeleinden. De britse astronoom Gerald Hawkins opperde in 1963 de theorie dat de plaatsing van de stenen werd gebruikt als een enorm astronomisch instrument. Voor de zon is dit nog steeds een interessant observatorium, geldig zolang als de as van de aarde niet noemenswaardig is verschoven in verhouding tot de zon. Maar voor het observeren van de sterrenhemel, als het ooit die functie gehad zou hebben, heeft het zijn waarde verloren: de sterren zijn uit hun positie verschoven waarmee de plaatsing ervan naar de constellaties van de sterrenhemel een willekeurige is.

 

 

plaatsing van de piramiden te Gizeh tnar de formatie Orion.

In Egypte waren de grote piramiden te Gizeh op één lijn geplaatst met het sterrenbeeld genaamd Orion, maar vanwege de precessie fungeren deze piramiden niet langer naar behoren meer als een observatorium voor de sterren. Men heeft er computers voor nodig om de sterrenhemel te reconstrueren ten tijde van hun bouw om er achter te kunnen komen dat ze inderdaad oorspronkelijk op één lijn stonden in de richting van hetzelfde sterrenbeeld waarnaar de piramiden onderling waren opgesteld om het teken weer te geven.(zie ook The Pyramids of Egypt)

"The Sounds of Creation" Artistieke impressie door Ben Erwin
 

Alle grote culturen die probeerden de sterrenhemel te respekteren hebben erin gefaald dat te doen vanwege de precessie en zijn verdwenen. De piramiden in Zuid Amerika en Egypte, Stonehenge, en zelfs de astrologie welke zich erop beroept zich op de sterren te oriënteren, hebben hun status als cultuur van betekenis verloren.

Sagittarius, het teken waar het centrum van ons sterrenstelsel zich in bevindt

In feite moet het geval van de moderne populaire astrologie planetologie worden genoemd omdat de tekens waar men mee rekent gefixeerd zijn op het zonnejaar welk een solaire zodiak naar de seizoenen en solaire maanden geeft verschillend van de astronomische zodiak welke wel rekening houdt met de precessie. De astrologie als zodanig bekommert zich derhalve niet echt om de sterren, noch observeert zij aktief de sterrenbeelden waar ze over spreekt. In de oude tijd echter, in tijden zo vroeg als de vedische beschaving was de astrologie een hoogstaande cultuur van betekenis in het behartigen van de staatszaken.


 

Omdat het zowel logisch (wetenschappelijk) is als religieus om met de sterren rekening te houden heeft de mensheid geprobeerd er culturen naar de sterren op na te houden. Ze verdwenen allen in corruptie en verval overvleugeld door sterkere, meer concrete en stabielere culturen. Voor een cultuur is het echter van belang het volkomen geheel van het universum te respekteren daar het deel uitmaakt van de tijd van leven van het wetenschappelijk en religieus bewustzijn. De Hindoes noemen het sterrenstelsel S'is'umara (dolfijn) en beschouwen het centrum als de navel van Vishnu, de Handhaver (zie S.B. 5.23:8 en S.B. 2.2: 25). Het is het derde referentiepunt na de zon en de maan dat zegt hoe men zich tot het kosmische verhoudt waar al het bestaande wordt gevonden. Psychologisch vestigt het de uiteindelijke identiteit en het zelfbewustzijn van de planeet die zo een omschreven plaats en een gedefinieerd leven tussen de sterren krijgt toegewezen.

 


Radiobeeld van de sterrenhemel dat ons sterrenstelsel van binnenuit bezien toont
 

cultureel moeten we feitelijk onze verjaardagen ernaar instellen. Maar met het verschuiven van het tropisch jaar t.o.v. de sterrenhemel, de precessie, is men op een levensduur van zeventig jaar gestorven tegen de tijd dat de sterrenhemel meer dan een dag is verschoven. Vandaar het hardnekkige geloof in de astrologie.

Derhalve is het idee van de galactische tijd enkel van belang voor het collectieve van de wereldcultuur dat langer standhoudt dan een eeuw. Het stijgt uit boven het individuele belang tot het nivo van het belang van de collectiviteit om de zelfde identiteit te behouden in het rekening houden met het dynamisch universum op een illusievrije wetenschappelijke manier. Deze gelijkblijvendheid is essentieel voor het overleven en de stabiliteit van een cultuur. Vanwege het zelfbewustzijn van onze groeiende mondiale cultuur en de gewenste stabiliteit ervan is een heldere visie op de dynamische werkelijkheid die alle levende wezens konditioneert dus van belang. Daarom biedt deze site de Galactische Tijd, de derde optie van orde, na het kalendergebruik t.o.v. de zon en de maan.

 

vorige pagina|volgende pagina



     

 

© De Orde van de Tijd