musicbutton

 


 

  

  

 

  

Waarschuwing: bestudeer deze regels stuk voor stuk. Dit boek beschouwen als een lopend verhaal is een vergissing. Meer dan een paar regels tegelijk bestuderen is beslist af te raden.
 

a) Geef je zelfbevrediging op.
b) Bij het verliezen van de kontrole: check de regels.
c) Probeer altijd initiatief te nemen.
d) Wees een optimist.
e) Vraag wat ze wil, ken haar en wees aandachtig.
f) Wees voorzichtig met betuttelen.
g) Wees genadig.
h) Respekteer haar vrijheid.
i) Verwacht niet van haar dat ze naar je verwachtingen zal leven.
j) Speel altijd op veilig.
k) Heb begrip voor haar gevoelens.
l) Vermijd de noodzaak van preventieve maatregelen.
m) Forceer niet.
n) Geef de voorkeur aan buitenshuis.
o) Zet alleen door indien gewaardeerd.
p) Aanvaard afwijzing.
q) Wees bereid meditatief te zijn.
r) Heb geduld met haar verlangens.
s) Neem verantwoordelijkheid voor haar situatie.
t) Respekteer haar initiatief.
u) Verliefd geraakt ken haar familie, vrienden en religie.
v) Beter laat dan nooit.
w) Plan je handelingen.
x) Wees er zeker van dat ze je plannen kent.
y) Vergeet de celibataire discipline niet.
z) Respekteer haar advies.

 

 

 

           a) Geef je zelfbevrediging op.

Onafhankelijk levend kan men egoistisch worden zonder het te weten. Nog steeds afhankelijk van ouders, bij ze levend, kan men eveneens verstrikt raken in de sociale structuur van de familie die niet direkt behoefte heeft aan vreemdelingen. Aan een relatie beginnen door afspraken met iemand te maken brengt grote veranderingen in het leven te weeg. Iedere kleine verandering van gewoonte kan leiden tot een volledig ander leven. Ook kiezen voor deze of gene persoon kan de de koers van je leven volledig bepalen. Het opgeven voor jezelf alleen te leven betekent dat zelfbevrediging binnen een familie of onafhankelijk voor jezelf wordt ingetoomd. Men moet aanvaarden met de ander rekening te houden. Men kan zich gedwongen voelen zelfbevrediging in zekere mate op te geven, of men kan het uit vrije wil doen denkende dat het wijzer is op te houden met alleen maar aan de familie of aan je eigen belang te denken. Hoe dan ook dat niet doen en vasthouden aan de oude gewoonte kan de synergie van de oude situatie doen standhouden leidend tot de ontdekking dat de afspraak niet uitwerkt zoals men gehoopt had, ondertussen niet echt begrijpend waarom niet.

Een ander aspekt is dat het veranderen van de zelfbevrediging van zelfzucht of familiesysteem naar een andere persoon op een teleurstelling kan uitlopen als het oude probleem van alleen zijn of gevangen zitten in een familie eenvoudig overgedragen is naar de andere relatie. Alleen de vorm van de zelfbevrediging is veranderd, maar niet je leven. De motivatie voor een afspraak kan worden gedreven door het verlangen van de ziel naar bevrijding van eenzaamheid en gehechtheid. Wat betreft afspraken, wordt bevrijding in feite gevonden in het vooruitzicht van dienst aan het behoud van een meer volwassen positie als hoofd van een nieuw gezin of vriend in een andere associatie. Maar het huwelijk of vriendschap op zichzelf is geen garantie tegen eenzaamheid en gehechtheid. De verwachtte bevrijding kan een andere gevangenis of verslaving zijn. Afspraken maken kan ernstig belemmerd of gecorrumpeerd zijn met het ongeloof in het vooruitzicht van huwelijk of gewone vriendschap. Huwelijk of duurzame associatie is religieus een heilig sacrament dat wetenschappelijk begrepen moet worden. Leven betekent dat men moet rijpen en zelfstandig worden. Deze onafhankelijkheid wordt nooit gevonden in de slavernij van materiële dienst aan een familie, de situatie van een alleenstaande of een sociale groep van een andere soort. Alle materiële aktiviteit heeft een hoger principe nodig om aanvaardbaar te zijn als een vorm van bevrijding. Dit hogere principe is materiëel gedefiniëerd als kultuur boven de private , meer natuurlijke verlangens. Voor de geest is dit hogere principe gedefiniëerd als ziel boven het ego (afb.). Een betekenisvolle afspraak hebben houdt in dat men vast overtuigd moet zijn van het besluit te emanciperen van de lagere driften van het bevredigen van de zintuigen tot de hogere sublimatie van een zelfrealiserende ziel. Of men nu bevrijd is in dienst aan een nieuw gezin, een associatie van vrienden of een meer onafhankelijke sociale positie is van minder belang. 

 

           b) Bij het verliezen van de kontrole: check de regels.

Afspraken makend verkent men nieuwe relaties. Dit kan betekenen dat men moet rekenen met onverwachte zaken, invloeden, levensgewoonten, associaties, politiek overwegingen, overtuigingen en dergelijke. Vanwege dit bezeten zijn door de fascinatie van iets nieuws, kan men makkelijk de eigen regelementen uit het oog verliezen. Dit kan verfrissend zijn en een goede leerschool, maar het kan ook betekenen dat men de kontrole verliest. De familie kan in paniek raken en het nieuwe saboteren als een bedreiging en ook kan de eigen onafhankelijkheid zich ernstig verzetten tegen de nieuwe invloeden. Van algemeen belang is de wetenschap van de ziel te handhaven, hetgeen een zeer persoonlijke zaak is. De te checken regels worden aangereikt door de ervaring en niet door een boek. In dit geval zijn andere regels belangrijk daar ze een bedreiging vormen voor de reeds bekende. De kontrole verliezen betekent dat men een bekende regel moet aanpassen of een andere regel moet aannemen. Ten einde de beheersing te behouden is altijd een andere benadering van de regels het resultaat: men is in evolutie op weg naar iets als de Absolute Regel. Men kan proberen dit de baas te worden door het lichaam zijn zin te geven, te gaan voor de geest, de intelligentie te voeden, of te gaan voor de ziel van een zuiver geweten. De Absolute Regels is van de laatste positie: alles van de kontrole ontwikkelt zich uit de gewetensvolle zelfherinnering van de ziel

 

           c) Probeer altijd initiatief te nemen.

Een vrouw kan zich veroorloven meer passief te zijn dan een man. Dit is biologisch gekonditioneerd. Dienovereenkomstig is een man geneigd de situatie over te nemen. Dit is allemaal zuiver genetische konditionering met het uiteindelijke doel van de sexuele daad. Kultureel zijn deze geneigdheden verwaterd: een vrouw zou reageren en zichzelf in zekere mate bloot moeten geven, en een man zou zich haar intenties bewust moeten zijn om niet als een onverschillige mannelijke chauvinist ter zijde te worden geschoven. Beide posities moeten compromissen aangaan ten einde cultuur en natuur in evenwicht te brengen. Dus bezien vanuit de mannelijke dan wel vrouwelijke positie, zouden beide partijen altijd moeten proberen om van intiatief te zijn, met daarin het mannelijke iets aktiever in het afsprakengebeuren dan het vrouwelijke. Hiermee loopt de man altijd iets meer risico bedrogen te worden of de illusie te hebben gewild te zijn. Daarom wordt het voor een vrouw als meer schaamtevol gezien niet een maagd te zijn als voor een man. Niet in staat een maagd te vinden in zijn leven kan een man gebonden aan een cultuur van vrije sex echter één voordeel vinden: men is meer verplicht aan de zelfrealiserende ziel daar de noodzaak van veranderen voor een duurzame relatie afneemt met de toename van het belang van zelf door te gaan. Anderzijds is het benadrukken van zelfrealisatie zonder het idee van de ziel een uitnodiging tot promiscuïteit: van alleen het ego is minder duurzaamheid en stabiliteit te verwachten. Gedreven door de noodzaak van het initiatief is op zichzelf het hebben gehad van verschillende partners niet zo zeer een bezwaar als wel het missen van de leidraad van het geweten. 

 

           d) Wees een optimist.

Met iedere materiële onderneming gaan er dingen fout. Gaan voor de perfekte materie van het één of ander zal altijd teleurstellen: de andere vrouw is altijd meer aantrekkelijk daar het onbekende op zichzelf aantrekkelijk is. Sommige mensen veronderstellen dat het wijs is naar de partner toe enige geheimzinnigheid te bewaren: wees een beetje mysterieus. Maar dat zal de partner er niet van weerhouden nog meer het onbekende na te jagen. Waar men altijd naar uitziet is bevrijding en zelfrealisatie. Valse bevrijding is van de ene verantwoordelijkheid vluchten in de andere in de illusie van het onbekende en nieuwe. Valse zelfverwerkelijking is het uiterlijk resultaat aanzien voor het innerlijk bereiken. Het altijd nieuwe is de Tijd zelf die iedere dag nieuw maakt. Geen fixatie op enige persoon zal sterker zijn dan de fixatie op het nieuwe zelf, noch zal enige fixatie van de zelfverwerkelijking echter zijn dan de fixatie op de ziel getuige van de veranderingen van vorm. Hier leert men van dat tevreden zijn met je eerste liefde of je neerleggen en blijven bij een latere partner de vrede en het geweten zal geven nodig om het hogere belang van bevrijding en zelfrealisatie van de Ziel van de Tijd in te zien. 

 

           e) Vraag wat ze wil, ken haar en wees aandachtig.

Moeder natuur is poëzie: alles rijmt en gaat in harmonie voor de waarheid van vreedzame coëxistentie. De waan wordt veroorzaakt door de angst voor de dood die zich met het lichaam identificeert: de natuur kan je lichaam verslinden, alles moet sterven. Gaan voor de ziel bevrijdt van de angst voor de dood, de liefde sterker makend dan de lust tegen de regulatie. Bij dieren wordt dat instinct genoemd en voor mensen heet het wet en orde. Haar konflikt handelt altijd over handhaving: zal haar natuur handhaven met de dreiging van de dood. Vrouwen meer gebonden aan de aarde dan de mannen vanwege hun sexueel ontvankelijke houding zijn afhankelijk van het initiatief van mannen. Als een man haar niet vraagt, haar kent of aandacht heeft voor haar behoeften, is het spel van de samenleving als geheel verloren. Op het lagere nivo van de dierlijke natuur is dit duidelijk genoeg. Voor het hogere van de kultuur raken zaken verward: mannen moeten worden als vrouwen en omgekeerd. Het materiële als geheel wordt vrouwelijk en de Heer van de Tijd moet worden weergegeven als het mannelijk initiatief of de beweger van het universum. Het sexuele vergetend worden zowel vrouwen als mannen menselijk, de wereld liefhebbend in achting voor de orde van de tijd. De orde behoudt de ziel en geeft zekerheid van handhaving. Sexueel moet men voor die orde gaan, meer verplicht zijnde door de fysieke werklast van dienstbaarheid aan de orde terwijl niet-sexueel men eenvoudigweg de dingen te accepteren heeft zoals ze zijn, de bestaande orde dienend en herstellend minder materiëel verplicht zijnde. Dat is wat ze wil: zijn initiatief en haar natuurlijke orde, ten opzichte waarvan mannen hun alternatieven van bestuur opperen. Als mannen trouw zijn aan haar orde, dan zal de ziel de mannen van konflikten weerhouden. Oorlog als zodanig is een mislukken van overeenkomst over de gerechtigheid en de vorm die de orde moet aannemen. Afspreken met haar betekent dat men voor haar moet gaan en haar moet respekteren, haar vragen wat ze wil, er achter komen of haar wensen overeenkomen met je persoonlijke orde en aandachtig zijn voor zover dat wil lukken. In feite moeten mannen er altijd naar verlangen met haar in harmonie te komen daar haar natuur altijd door de tijd bewogen wordt. Op dezelfde manier moet zij altijd verlangen de tijd te voelen daar de tijd wordt bestuurd door konstrukten van de mannelijkheid. 

 

           f) Wees voorzichtig met betuttelen.

Een klant zijn van, neerbuigend behandeld worden, onder de kontrole van de regering of van een baas staan moet met de grootste zorg worden overwogen. De zorg van een vader is belangrijk; noch persoonlijk; noch collectief moet dit worden genegeerd. Niettemin zegt de regel der onafhankelijkheid ons dat het volwassene niet onder toezicht van anderen staat maar zelfverantwoordelijk is. Een ieder mag leren van een andere persoon. Een ieder mag voordeel trekken uit ondersteuning door de regering. Als een manier van wording is dit geaccepteerd maar als een manier van zijn zou men niet zijn afhankelijkheid moeten verraden. De regering is afhankelijk van het volk net zoals het volk afhankelijk is van de regering. Geen volwassen persoon is volledig onafhankelijk. De meester is eveneens van de dienaar afhankelijk. De verkoper is afhankelijk van de klant. De volwassen optie is een houding die de trouw en geestelijke gezondheid weerspiegelt van het respekteren van het ideaal. Maar pretenderen dat bereikt te hebben moet worden beschouwd als de meest algemene leugen. Het is een fundamenteel psychologisch konflikt: de relatie met de 'vader', of het nu vadertje tijd is, de echtgenoot, de biologische vader, de priester, de Heer, de regering of een leraar of een baas, staat gelijk aan de relatie met de ziel. Het ego van materiële identificatie moet zich gelijkrichten met de ziel om zich te bevrijden van de neurotische twijfels en angsten van het ontkennen van de werkelijkheid van de tijd(afb.). De werkelijkheid van de tijd is de absolute heerschappij over alle materie waar we nooit aan kunnen ontsnappen. Deze werkelijkheid (afb.) ontkennen is het echte probleem. Structuur behoevend ruziën mensen en voeren ze oorlog ego's vormend van betuttelende kultuur ieder het absolute van de ziel claimend. Maar het absolute van de ziel is het volkomen geheel van alle ziel, materie, werk (afb.) en tijd tesamen. Het is niet enkel deze Heer of die God. Noch is het enkel deze of gene sterveling of mijn materie alleen. Noch is het alleen vruchtdragende arbeid of standaardtijd alleen. Het is het zelf èn zijn ideaal, het is de materie hier èn daar, het is de natuurlijke èn de culturele tijd. Dit alles tesamen zijn we geneigd te reduceren en tegenover elkaar te plaatsen de ander betuttelend minder noemend zonder ons... Het antwoord op dit probleem wordt gevonden in het zich gewetensvol verhouden tot het ware zelf door rechtmatig de bezitsdrang te weerstaan, ons begrip van arbeid en tewerkstelling te emanciperen, en de volledigheid van de tijd te besturen in een meer ontwikkelde vorm dan enkel de standaardtijd en de romeinse kalender.

Afspraken hebbend met een vrouw is men geneigd deze zaken te vergeten, maar niettemin zal ze alleen maar respekt hebben als hij bescheiden weet te zijn voor een ideaal, niet bezitterig is, geëmancipeerd in zijn idee van wat werken zou zijn, en gerealiseerd in het beheersen van zowel de cultuurgebonden als de natuurlijke tijd (afb.). Zij vertegenwoordigd de bloeiende wereld en hij de beheersing van de tijd, terwijl in werkelijkheid haar intelligentie in het sequentiële ligt en de zijne in de beheersing van de materie. Ieder vertegenwoordigt de zaak waarnaar hij moet emanciperen. Zij is trots op zijn heerschappij over de tijd en hij is trots op haar bestuur van de materie. Zonder hem kan ze niet echt de zaak besturen en zonder haar kan hij niet echt de tijd de baas. Man en vrouw zijn elkaars hoeder maar zouden ook een leraar voor zichzelf moeten zijn. Het mannelijke en vrouwelijke wordt eveneens vertegenwoordigd in het huwelijk van de twee hersenhelften gespecialiseerd in seriële en parallelle, tijd- en ruimtelijke beheersing (afb.). Zelfrealisatie betekent te emanciperen in dit laatstgenoemde proces van 'afspreken' en 'verhouden', gehuwd of niet, van de culturele tijd met de natuurlijke tijd.  

 

           g) Wees genadig.

Alleen de zinnen dienend en de ziel vergetend verdwijnt de genade. Dat is egoïsme: geen genade. Intelligentie is genade. Het is in je eigen belang de belangen van een ander te behartigen. Het vormt de hoeksteen van alle beschaafde mensen. Het definieert werkverschaffing, economie, welvaart en vrede. Jonge en primitieve kulturen voeren oorlogen in de begoocheling van eigenaarschap terwijl eigenaarschap alleen maar zin heeft met de eeuwige waarde van het delen. Alleen als de privésfeer is gegrondvest in soberheid (een bed, een stoel, een raam) kan van de rest van de kulturele glorie worden genoten. Als op alles een beroep wordt gedaan als persoonlijk bezit, zal niemand veel bezitten en de kultuur ontoegankelijk zijn. Niemand bezit de hele wereld, noch zijn kulturen. De mens kan, behalve voor een eenvoudige plek om zich privé te kunnen terugtrekken, alleen bidden voor vrije toegang. Met het idee van werk en geld verdienen eveneens geëmancipeerd naar het vruchteloze en gevangengenomene, werkt niemand echt of verdiend echt geld, noch is enig iemand zonder functie of voorziening. Het komt allemaal neer op de werkelijkheid van het dienen van de orde van de volledigheid van tijd, materie, werk en ziel. Iedere relatie (met een vrouw) is gebaseerd op het delen van bezittingen en de soberheid van je eigen privé. Afspraken makend deelt men het uitgaanscentrum en trekt men zich privé terug. Men werkt voor het privé van het houden (door het te overbruggen) van afstand, maar men spreekt af de wereld te delen en aanwezig te zijn in eigen persoon. In het huwelijk is dit ook de succesformule voor welstand en vooruitgang. Tesamen werkt men ook voor het privé en het draaglijk maken van een afstand tot anderen, terwijl samen sociaal zijn alleen kan zijn door uit te gaan en de wereld te delen in eigen persoonlijke aanwezigheid. De neiging om alles in de privésfeer af te handelen is zeker onwijs daar altijd een vluchtplaats uit de wereld nodig is voor het behoud van de geestelijke gezondheid. Onmatigheid in de privésfeer kan leiden tot leiden tot ongewilde afsplitsing en scheiding vanwege de eeuwige roep om de vrijheid die altijd aanwezig is in ieder volwassen schepsel. Uitgaand zijn is een definitie van genade, terwijl het onbeperkte privé het egoïsme definiëert.  

 

           h) Respecteer haar vrijheid.

Zij geeft de mannelijkheid de ruimte, net zoals Moeder Aarde toegeeflijk is wat betreft het kulturele experiment. Niettemin, zoals de natuur zich wild uitleeft in storm en aardbeving, zal zij ook haar vrijheid opeisen. Men kan met de waan leven van een perfekt aardige vrouw die zich altijd zou neerleggen bij de wensen van de man. Maar dat is juist de sexuele houding. Ze is even zo goed een volwassen ziel als hij, met dezelfde neiging te domineren, manipuleren, liegen, en afwijzen als hij. Natuurlijk kan men een kontrakt hebben om de taken te verdelen en de grenzen vast te leggen van kontrole over de ander, maar dergelijke overeenkomsten houden niet in dat ze haar vrijheid niet zal claimen om het kontrakt te wijzigen of eenvoudig te verscheuren. De garantie, de zekerheid wordt niet gevonden in deze of gene relatie. De zekerheid waar iedereen naar op zoek is is die van de dienstbaarheid. Een persoon die zijn favoriete wijze van het dienen van de orde van de samenleving heeft gevonden heeft zekerheid bereikt, of hij nu wordt gehinderd door een relatie of niet. Tot het idee van vrijheid behoort zeker de notie van boete. De wereld, noch de dame zal altijd je dienstbaarheid verwelkomen. Je moet in staat zijn een lange tijd vol te houden zonder bevestiging of bekrachtiging. Dit is moeilijk en het onvermogen dit te volbrengen is gedefinieerd als sociopathie. lastigvallen (stalken) en demonisch. Als zij, of het merendeel van de samenleving onverschillig zijn, kan teleurstelling tot woede leiden. Zonder de bereidheid en het vermogen tot het doen van boete, welk niets anders is dan het voortzetten van het leven zonder verdere waardering met het betreuren van je mislukkingen, kan je hele leven vernietigd worden. Een lastpak worden, een stalker, of een psychopaat, zal zeker de kans van terugkeren te niet doen. Van belang voor het vermogen te boeten is te begrijpen waarom dingen fout gaan. Je kan worden gehinderd door je eigen karakter, door de zeden en gebruiken der samenleving en de direkte omgeving, en men kan worden gehinderd door de vrije natuur (afb.) Je kan vele theorieën van toeschrijving (attributie) hebben hebben waarom de continentie van dienst te loor ging en spijt noodzakelijk zou zijn. Maar de les is altijd die der volwassenheid: een zuivere ziel is niet echt afhankelijk van wie, behalve het ware zelf, dan ook. Alle tegenslag ziend als een uitdaging tot zelfverwerkelijking, voegen de dingen zich eerdaags samen. Vele talenten kunnen zich ontwikkelen en vele wegen kunnen worden uitgeprobeerd. Het is de aard van de wereld bij afwisseling zijn alternatieven te presenteren en nieuwe constellaties te vormen van de werkelijkheid aller tijden. Aldus afspraken makend houdt van het begin af aan in dat in achting voor haar vrijheid de eigen zelfverwerkelijking in gedachten moet worden gehouden 

 

           i) Verwacht niet van haar dat ze naar je verwachtingen zal leven.

Deze regel komt overeen met de voorgaande, maar is niet hetzelfde. Verwachtingen vormen een hoofdstuk apart in het boek der psychologie. Gefixeerd in een zekere rol verliezen mensen hun vrijheid gevangen door hun eigen verlangen iemand te zijn. Het leven wordt een hel als men veranderd is in een dienaar van andere mensen i.p.v. een bevrijde ziel in dienst van de orde van God. Natuurlijk is de orde van God niet zonder anderen zodat het dienen van anderen op zichzelf niet het probleem is, noch als het hebben van verwachtingen met hen altijd een probleem zou zijn. Mensen scheppen er ook behagen in hoge verwachtingen op te bouwen over een reis naar de planeten b.v.. Het probleem ligt in de onderliggende orde waarvoor geen enkelvoudige oplossing bestaat. Er kan alleen maar een diversiteit aan oplossingen zijn met geen verwachting van het domineren van de ene over de ander. Oplossingen kunnen de vorm van rebellie, conformering of hervorming in overeenstemming aannemen. In feite werken alle drie tesamen uit op de juiste wijze: conformerend aan een vergeten optie van orde staat men op tegen de bestaande orde om die te hervormen middels overeenstemming. De kunst van de revolutie ligt in het vermogen te complementeren en niet te verdringen wat voorheen tekort schoot. Zoals de tijd het leert: men hoeft alleen maar het oude niet vergetend, het nieuwe te accepteren. Astronomisch: de planeten nemen een nieuwe positie in maar behouden hun oorspronkelijke aard. Dienovereenkomstig kan men van haar verwachten iedere afspraak nieuw te zijn maar men moet accepteren dat ze dezelfde persoon blijft. Een andere persoon zoeken zal niet de oplossing brengen voor het probleem dat iedereen dezelfde blijft. De tijd aanvaardend die alles nieuw maakt zal de gelijkblijvendheid meer welkom en wonderbaarlijk zijn. 

 

           j) Speel altijd op veilig.

Afspreken met betekent risico's nemen. Je bent iemand anders aan het leren verkennen. Je probeert erachter te komen hoe het zich verhoudt. Met sexuele belangstelling bestaat er de mogelijkheid van geslachtsverkeer daar de hartstocht het kan winnen van de rede. Zowel in het belang van het lichaam als in het belang van de ziel moeten voorzorgen worden genomen. Een klassieke regel is vast te houden aan je klasse en je inmengen met anders denkenden te vermijden. Deze regel is door politieke en religieuze reformatie ter zijde geschoven. De sociale optie van de politiek streeft gelijkheid na, terwijl religieuze hervormingen het gehele belang van kapitaal, klasse en status (zie kleurenkode) hebben onderworpen aan de gemeenschappelijke noemer van de orde van de ziel. Het wetenschappelijk antwoord is geformuleerd als psychoanalyse welke de mens zou verenigen in een vrije associatie van zelfverwerkelijking. Politiek perverterend in de macht, religieus vervallend in onredelijkheid en wetenschappelijk falend door paradigmatische oppositie, werd het idee van eenheid in verscheidenheid niet bereikt. Kulturen van gelijkheid, ziel en vrijheid zouden op zichzelf eenvoudig de natuurlijke harmonie missen om het gelijkrichten van het ego met de ziel te bereiken waarop men gehoopt had. Dus zijn er de ecologische 'groene' motieven, alternatieve religies, en nieuwe wetenschappelijke paradigmata om meer intelligent om te gaan met de aard van de persoon als een werkelijkheid van tijd en ruimte, hier en nu, ziel en ego. Deze uitbreiding door de politieke, wetenschappelijke en religieuze alternatieven vormen een voorzorg tegen het zich verliezen in ongewilde opposities. Voor het lichaam moeten ook voorzorgsmaatregelen worden getroffen. Of men nu tot dezelfde klasse en status behoort of niet, liefde is er gelijk voor iedereen die afgaat op spontaniteit en vergetelheid. In het licht van de liefde zijn we gelukkig onderscheidingen te vergeten van wetenschappelijke paradigmata, geboorte of ontwikkelingsstadium en politieke voorkeur. Tegengestelden trekken elkaar aan, het één heeft het andere nodig, ieder licht een schaduw. Deze natuurlijke werkelijkheid, koersend op sociale chaos, maakt de eenvoudige voorzorgen voor de sexuele gemeenschap noodzakelijk. De kultuur accepterend als een paringsritueel in het belang van het lichaam zijn er condooms, pillen,abortus en medicijnen tegen geslachtsziekten. Niettemin kan men staande houden dat het niet noodzakelijk moet zijn deze middelen ter preventie en behandeling te gebruiken. Het geheel van de kultuur terugbrengen tot de sexuele aandrift is een val. Kultuur kan ook worden herkend als de poging van de mens vrede te vinden met de tijd, God en de Gelijkheid. Seks moge dan de grote bevrijder zijn tegen de overheersing van een tijd-begrip, een orde van de ziel of een politiek van gelijkheid, niettemin kan het niet worden beschouwd als het volkomen geheel in zichzelf. De filosofie van de natuur en het alternatief mogen seks schijnen te zijn, maar alles wat niet geweten wordt kan niet als zodanig worden weggewuifd. Voor ieder van de vier opties van religie, wetenschap, politiek en natuurlijk leven (afb.) is er seks. Er vanaf komen zal niet worden gevonden in de toeschrijving aan een ander voorkomen. Met paren individueel of wereldkulturen collectief afspraken maken terwille van een relatie van vrede vinden met het sexuele, betekend op veilig spelen te gaan voor al deze vier geledingen van de kultuur en aldus de noodzaak voorkomen van ongewilde maatregelen. Een gebrek aan sexuele beheersing kan ook worden herkend als een gebrek aan kulturele inhoud.  

 

           k) Heb begrip voor haar gevoelens.

De grote wereld en de vrouw individueel, of de vrouwelijke kant van alle mannen, wordt weerspiegeld door emotie. Gevoelens van haat en liefde drijven tot oorlog en schepping. Het begrip kontrole wordt gevonden in het structurele, het ordelijke, het redelijke, wetgevende en verstandige. Deze laatste categorie, als typisch mannelijk beschouwd, zou niet moeten voeren tot een algemeen idee van overheersing. In tegendeel het zou zijn specificiteit moeten afleiden terwille van de werkelijkheid van de persoon. Maar hoe kan er enige orde zijn in de wereld als een ieder zijn eigen specifieke ding doet? Dit is de domheid van de rede: ze begrijpt niet dat het zich met de ziel gelijkrichtende ego en de met rede gelijkrichtende gevoel betekent een zelfgerealiseerde persoon te zijn die niet bezorgd is over macht, religie of een tijdsysteem. Het gaat er niet om systemen te weerstaan, het gaat erom het belang te benadrukken van de eigen aard waaruit alle gevoelens geboren worden. Dit inziend zal de vrouw niet langer vreemd zijn, noch de grote wereld een bedreiging zijn voor die van jezelf. De domheid is overwonnen met het realiseren van de gemeenschappelijke noemer van alle systemen van tijd, religie en politiek: het is de kosmische werkelijkheid van het volkomen geheel t.o.v. waarvan de mensheid moet leren de consequentie te leven. Deze kosmos wordt objectief gekend als de sterrenhemel, wetenschappelijk gekend als de ware sterrentijd, religieus herkend als een vorm van de Heer, en politiek gekend als gelijkheid (vrede) voor alle leefwerelden. Van dit alles zijn de emoties afkomstig die haar kosmische ziel vormen hem zeggend zich met haar gelijk te richten naar zijn eigen zelfgerealiseerde aard. Haar gevoelens begrijpen, betekent met dit alles rekening te houden: er is de verscheidenheid van kultuur en de belangen van het lichaam. Ze zal het aanvoelen wanneer het één in konflikt is met het andere zonder ooit de gebruiksaanwijzing gelezen te hebben voor welk van de opties dan ook. Van hem verwacht ze de beheersing te hebben: als hij het niet doet zal zij het wel. Aldus vormen al de vereisten van het afspraken maken met haar of de grote wereld willen een uitdaging tot emancipatie en zelfrealisatie van menszijn. 

 

           l) Vermijd de noodzaak van preventieve maatregelen.

Deze regel, inbegrepen in de regel van het veilig spel, heeft een aparte beschouwing nodig. Enkel op veilig spelend is het vergeten makkelijk daar de kultuur de voorzorg zou zijn. Niettemin is het wijs met de wildernis der natuur rekening te houden. Velen geloven in het weerleggen van de noodzaak der kultuur. Onachtzaam zijn kan betekenen dat men zijn leven verliest of tenminste onherstelbare schade lijdt. Het schijnt dat men door ervaring moet leren zo dat de wijsheid door schade en schande bereikt wordt. Te beweren echter dat men alles zelf moet ervaren is iets anders. Preventie van de één of andere soort moet er zijn en zijn aanvang nemen in de opvoeding van de jeugd naar de eeuwige waarden die op zichzelf de beste voorzorg vormen. Omdat eenvoudigweg onthouding van illegitieme sex, het doden van dieren, gokken en intoxicatie niet algemeen verwacht kan worden, daar het eenvoudig wordt getolereerd door de wet als een compromis met de primaire driften, moet een soort van 'vertaling' van het uiterste van de waarden worden onderwezen. Zoals gezegd, het algemeen begrip van rein, waarheidlievend delen en zorgen, respectievelijk voorbehoeding, matiging, het altruïstische en geweldloze benadrukkend kan indirekt het maagdelijke, de geheelonthouder, de belastingbetaler en de vegetariër met respekt belonen. zo bereikt men het bekrachtigingsschema nodig om de noodzaak van verdere preventieve maatregelen te voorkomen. Duidelijkheid over de fundamentele waarden is liefde terwijl moraliseren voor de verdwaasden kan worden beschouwd als zijnde te laat. De noodzaak van prediking vermijdend bestaat de enige juiste oplossing eruit te leven naar de waarden en ze zo te bewijzen door het voorbeeld. (afb.). Zo zal de last der moralisering lichter wegen. 

 

           m) Forceer niet.

Mensen houden er niet van gedwongen te worden. Hoewel de wet opgelegd moet worden, houdt niemand ervan dat te ervaren. Het zou niet nodig moeten zijn dat er enige druk word uitgeoefend. Dit is de volwassen eis. Het is onze eer niet gedwongen te worden maar te leven naar ons eigen inzicht. Daarom zijn honden soms beter verzorgd dan mensen. Dieren kunnen worden gedwongen, de mens moet worden gerespekteerd. Daartoe draait de samenleving op bekrachtiging: we hebben allerlei soorten van taakomschrijvingen die de plicht en de beloning definiëren. Verzaakte plichten zullen worden gesanctioneerd met waarschuwingen en inkomenskortingen. Op die manier wordt de mens bekrachtigd zijn plicht te doen. De samenleving draait op de vrijheid van keuze: je mag kiezen hoeveel vrijheid je opoffert voor een inkomen. De basisplicht schijnt de sociale zekerheid te zijn: men moet de media bijhouden, socialiseren op een vrijwillige basis en zo nu en dan een formulier invullen zichzelf beschikbaar houdend voor een meer uitgebreide taakomschrijving. Zo worden mensen onder de druk van een veeleisende samenleving gekonfronteerd met een paradox; men begint met een baan voor een zeker inkomen welke niet wordt beschouwd als een echte baan en zelfs een schande wordt genoemd: men is te passief. Hoewel iedereen profijt heeft van de zegeningen van de samenleving worden deze 'laagsten der lagen' profiteurs genoemd. De samenleving is niet een religie in de zin van allen in gelijke mate profiteurs zijn voor het aangezicht van God. Alleen diegenen die meer profijt trekken worden niet vervloekt met de negatieve denominatie hetgeen niet redelijk is. Een sociaal zekerheids-inkomen dat een waardeloos genoemde consument vervloekt terwille van een grotere consumptie, toont een algemeen sociaal gebrek aan zelfrespekt. Als zodanig is het begrip van God in zo'n onredelijke consumenten-samenleving onzeker en kan zelfs worden beschouwd als gecorrumpeerd op de wetenschappelijke basis van de twintigste-eeuwse samenleving. Hoewel de wetenschap claimt waardevrij te zijn, waardeert zij toch zeker de leden van de samenleving naar het vermogen tot consumeren. De weg om dit psychologisch te overleven schijnt er uit te bestaan geld te hebben zonder het uit te geven zodat iedereen gelukkig kan zijn speculerend op jouw kapaciteit tot het doen van uitgaven. Als zodanig mag de filosofie van de onredelijkheid worden beschouwd als contraproduktief: het vermogen tot spenderen bekrachtigend, is de consumptie en dus ook de produktie beperkt. De dwangmatige houding de sociale zekerheid werkloos te noemen in plaats van een aardig verantwoordelijke en zware baan, wordt beter begrepen als een herinnering aan de economische en logische mislukking van de consumptieve onredelijkheid. Dit moet niet zo blijven. Zonder mensen te dwingen, kunnen mensen gewaardeerd voor wat ze doen. Van dit respekt, de waarde van dienst meer benadrukkend dan de waarde van de consumptie alleen, zal er meer bewustzijn zijn van de paradox dat de eer van een baan ten koste gaat van de eer van de vrijheid. De eer van de vrijheid kan alleen worden begrepen en gerespekteerd als men bevrijd is in een formele erkenning van identiteit. De identiteit van de van de baan der sociale zekerheid wordt gevormd door dienst aan de orde van de Tijd die het begrip van God en orde van de samenleving definiëert als een onpartijdige onpersoonlijke natuurkracht bestuurd naar rede en geweten in plaats van systematische onredelijkheid en ongegeneerd romeins egoïsme. Zo mag de uitspraak 'God is dood' een stille dood sterven zonder ook maar iemand ergens toe te dwingen. Je kan altijd een zwerver zijn, sociaal gezekerd of meer verstrikt in het web van de bekrachtigende samenleving met welk begrip van God dan ook.

Voor het proces van afspraken maken kan deze bevrijding een zegen zijn daar relaties minder geteisterd zouden zijn door de eenzijdige druk van het waarderen van het vermogen tot consumeren, en meer door de werkelijke betrokkenheid van dienstbaarheid. Als de eer van de sociaal gezekerde niet langer wordt ontkend door de grotere profiteur, zal er voor de mensen meer zin zijn om afspraken te maken 

 

           n) Geef de voorkeur aan buitenshuis.

Van onze kindertijd verwachten we verzorgd te worden. Voor de rest van ons leven is dit het vertrouwen dat we hebben in de grote samenleving. Er is echter één bedenking: je mag niet accepteren zonder de toestemming tot wederkeer. Mensen plegen zelfs zelfmoord als ze hun wederkeer ontkend zien. Rijpheid houdt nemen en geven in. Als we dan alleen maar de Supermarkt mogen accepteren en niets anders komt ten eerste de persoonlijke eer ten val en ten tweede het hele systeem. Ieder mens moet op één of andere manier dienst leveren en alleen door uitbreiding van het begrip dienstbaarheid kan de samenleving zich ontwikkelen. Zo moet iedereen uitgaand zijn terwille van het dienst leveren. Afspreken met de andere sexe moet geen oefening tegen deze regel zijn. Heel gemakkelijk inspireert het dierlijk motief tot heimelijkheid in de privésfeer. Toch heet de menselijke samenwerking cultuur. Men moge dan af en toe ontsnappen naar de slaapkamer om de natuurlijke aandrang kwijt te raken, maar nog steeds heeft men erop uit te gaan en de eigen cultuur onder ogen te zien. Zonder dit zal geen enkele relatie werken. De poging een vrouw te vangen en haar met een paar kinderen op te sluiten zal mislukken. Vroeg of laat zal er de roep om emancipatie en een meer of minder spiritueel/psychologische en religieuze zelfverwerkelijking zijn. Hoe meer het wordt ontkend, des te pijnlijker de realiteit zal zijn. Alle geestesziekte kan worden begrepen als een mislukken van zelfrealisatie. Het is dus van het grootste belang zich het belang ter harte te nemen door de regel van het buitenshuis gaan te volgen. De uitgaande mentaliteit noodzaakt regulatie. De wereld is heel verleidelijk terwijl het vermogen met deze complexiteit overweg te kunnen beperkt is. Dus heeft men een aktieplan nodig. Men mag zich vastklampen aan de gregoriaanse kalender of een alternatief schema volgen dat alle dagen van de week systematisch dekt (zie tabellen van dit boek voor het alternatieve schema van sterrendatum-afspraken waartoe ook de klok kan worden gecorrigeerd voor een alternatief van zonne-timing). Ieder schema schijnt perfekt te werken met het bestaan van een alternatief. Maar gevangen in één systeem zonder ontsnappingsmogelijkheid kan de ernstigste culturele claustrofobie creëren: men verliest het bewustzijn altijd in dezelfde tredmolen van arbeid en vrije tijd lopend. 

 

           o) Zet alleen door indien gewaardeerd.

Vrouwen, door de ontvankelijkheid van hun fysieke aard zijn geneigd vervolgers te verwerven waar ze niet altijd voor gekozen hebben. Het gebeurt gemakkelijk, dat een man de illusie leeft gewaardeerd te zijn. Net als bij de grotere samenleving kan er veel repressieve tolerantie zijn. Wat je ook doet het kan zijn dat niemand er om geeft aangezien je niet Onze Lieve Heer Zelve bent aan wie alle wederkeer mag worden geofferd. Je moet het zelfs als een bevrijding beschouwen niet gewaardeerd te worden aangezien waardering een probleem op zich vormt. Het is de zaak van de Heer om te gaan met waardering daar de normale mens de gezonde neiging heeft te corrumperen onder aandacht. Hoe meer een gewone zondaar, gevallen ziel of profiteur wordt verheven, hoe groter zijn leugen wordt. Men is niet in één dag heilig naar de valsheid en de angsten van het materiële ego van het lichaam. Men zou niet De Heer Zijn Eer moeten stelen of anders bereid zijn met Hem te lijden. Offers brengen betekent niet dat men altijd of volledig de pluim krijgt zoals men het zou willen. Een rechtgeaard winnaar zal altijd zeggen: God zij dank, en zo zichzelf excuseren.

Vergetend dat men misschien niet gewenst is vanwege het voornoemde kan men een last en ergernis worden zonder het te beseffen. Daarom moet men altijd bereid zijn zich terug te trekken. Zoals het leven het ons leert zal dit vroeg of laat iedereen overkomen die ijverig ondernam op een persoonlijke ambitie. Achteraf bezien kan men zich afvragen in hoeverre is bijgedragen tot oorlog en misère het probleem vormend in plaats van bijgedragen hebben tot vrede en geluk deel uitmakend van De Oplossing. Het is zeker moeilijk voor een mens om, enerzijds in zichzelf te geloven terwijl anderzijds hij te allen tijde bereid moet zijn het op te geven als ware hij de duivel zelve. Het onvermogen te stoppen (zie ook 3h) karakteriseert de zwakheid die begeerte heet die zo makkelijk in woede omslaat voor het individu of oorlog voor het collectief. Niettemin kan veel van je leven worden gered door regelmatige retraite ten einde de angst te weerstaan je te bezinnen op de schaduw van het handelen. Alle lust om door te zetten kan in liefde worden veranderd door in te zien wat men doet in vrijwillige retraite. Een vakantie hebben is wellicht dan niet de ideale strategie: men gaat te lang door en breekt ook te lang af. De behoefte over het jaar te spreiden in de vorm van aparte dagen voor socialiseren, studie en festiviteit schijnt wijzer te zijn. Op die wijze het levenstempo terug brengend kan een betere continuiteit van dienstbaarheid en sociale en spirituele positiviteit garanderen. Ook in het proces van verhouden en afspreken op het individuele nivo is het verstandig niet door te gaan totdat men tot terugtrekken of een misschien minder gewenste vakantie die de hele relatie kan beëindigen wordt gedwongen. 

 

           p) Aanvaard afwijzing.

Een man moet zijn gegrondvest in zijn dienstbaarheid om een stabiel persoon te zijn. Emotioneel afhankelijk zijnde moet men in staat zijn te stoppen. Vroeg of laat zal de andere persoon afwijzen: 'Ik ben niet de jouwe', 'Ik moet mijn eigen weg vinden'. Afwijzing moet worden geaccepteerd. Zonder dit is er geen samenleving mogelijk. Het recht tot weerlegging van de ander is fundamenteel voor de menselijke vrijheid. en een hoeksteen van het maatschappelijk welbehagen. Er bestaat altijd de neiging zichzelf te verliezen in de valstrikken van de materiële natuur en die gehechtheid voor waar aan te zien. Begoocheld door de verschijningen gaat men voor dit en dat, hem en haar. Maar de wereld is geen speelgoedje om mee te spelen zoals je wilt. De wereld is een vrouw die moet worden gerespecteerd. het typisch mannelijke is de onafhankelijkheid van het behoud van dienst aan het belang van de ziel.

Het is de God van de tijd die alle mensen beweegt naar de definitie van hun wezen: het is uw leven, het is uw aard, het is uw zaak. Het onvermogen afwijzing van de wereld en haar in persoon te aanvaarden vormt het bewijs van onwetendheid over de definitie van dienstbaarheid. Toegewijd aan de belangen van de ziel zal men zich vinden in een wordingsproces: het definieert emancipatie voor de man zowel als voor de vrouw. Dit proces bestaat uit negen onderdelen leidend tot de bevrijde staat: ten eerste moet men in staat zijn te luisteren, ten tweede moet men leren te spreken, ten derde moet er een soort van herinnering zijn om geweten en concentratie te ontwikkelen: men moet leren de geleerde lessen te behouden. Ten vierde moet men leren anderen te helpen naar hetzelfde belang en ten vijfde moet men culturele fixaties accepteren: boeken, beelden, overeenkomsten, verdragen, regels, etc. Hiertoe moet men, ten zesde, leren zich te concentreren en bezinnen daar het de leidraad, het symbool en de totem is. Ten zevende moet men een dienaar worden van deze zaak van het ware zelf, waar naar de tijd en waar naar de eigen persoon. met die dienst zal men ten achtste vriendschap ontwikkelen, terwijl ten negende men ten slotte de volledige overgave bereikt van de dienst geëmancipeerd en bevrijd tot een onafhankelijke positie. In één zin betekent het proces: door luisteren spreekt men voor de heugenis te helpen gefixeerd in concentratie om het belang te dienen van vriendschap in volledige overgave aan de werkelijkheid van de ziel (afb.).

Wat betreft het ontmoeten van de ander voor een duurzame relatie zal gewoonlijk afspreken in stadium acht het beste werken daar het mensen verenigt in een gemeenschappelijk begrip. Ook is zo duidelijk dat slecht ontwikkeld zijn in de vroegere stadia het afspreken minder succesvol zal maken. Eerst de zaken en dan het meisje zal altijd beter zijn. De klassieke held bevrijdt de gevangen vrouwe of verstoorde wereld. Dit is hoe mensen elkaar respekteren: door de kwaliteit van de dienst aan het ware. Hiertoe wordt men gevormd door de beproeving van de afwijzing. 

 

           q) Wees bereid meditatief te zijn.

Dit heeft betrekking op het stadium van de concentratie. Als eenmaal de relatie gefixeerd is wordt ze behouden door gebed, meditatie en concentratie waartoe men bereid moet zijn er voor de rest van je leven mee door te gaan. Het is de houding die voorafgaat aan het bereiken van dienstbaarheid. Vanwege het missen van dit vermogen hebben vele mensen existentiële crises niet wetende hoe zich te concentreren op de zaak van hun belang zichzelf niet in staat vindend betekenisvolle relaties op te bouwen. Niet in staat om op het object van de liefde te mediteren kan het huwelijk van de arbeid nooit slagen of zelfs maar plaats vinden. Dit kan vele oorzaken hebben daar men belemmerd kan zijn van binnenuit, van buitenaf of door de grote natuur, door gehechtheid aan illusies van zelfzucht, lijdend onder onwetendheid afkeer hebbend die de vorm van doodsvrees aanneemt. (afb.). De drie aapjes van doofheid, lafheid en vooroordeel kunnen de ontvankelijkheid, de liefde en de aktie zodanig blokkeren dat het proces van emancipatie tot de gerijpte staat van bevrijde dienst er niet kan zijn. Veel mentale en lichamelijke ziekte kan worden herleid tot deze frustratie van vooruitgang. De regel van de meditatie volgt direkt op die van de afwijzing. Afwijzing kan niet worden geaccepteerd als men voor zichzelf en het voorwerp van de liefde op de vlucht is in feite de zelfconfrontatie vervat in de meditatie vrezend. Om te kunnen mediteren moet men de fundamentele waarden aanvaarden (afb.), zich terugtrekken en de energie van de dekonditionering van de gehechtheid binden in de juiste lichamelijke oefening. Religieus vindt deze binding van energie plaats door gezang en gebed. Wetenschappelijk wordt dit gedaan door fixatie en politiek door het ondernemen van aktie. Van nature wordt dit gedaan door bezinning op een in de tijd gefixeerd gedragspatroon: de vogel trekt tegen de winter naar het zuiden, de beesten planten zich voort in de paartijd en het menselijk wezen buigt en strekt zich bij het ontwaken. Terwijl het dier van nature mediteert op het vergaren van voedsel en zorgen voor het nageslacht, is de mens gebonden door de cultuur. Kultuur is de menselijke manier van aantrekken en samenhangen van de levens-kracht. Je Brood verdienen en baby's krijgen is onderworpen aan kulturele overgave. Het proces van het binden van de energie is van essentiëel belang voor het succes van de meditatie: er niet in slagen zal leiden tot geestesziekte daar men eenvoudigweg psychotisch wordt de chaos bereikend van een ongeregeld zelf, en zal men, de eigen aktie missend, de innerlijke ervaring misinterpreteren voor de materiële invloed hetgeen schizofreen wordt genoemd. Niet op juiste wijze de energie bindend zullen ook manische perioden en depressies elkaar volgen. De ander aannemend als object van de liefde, wordt afspraken maken een meditatie op de voorwaarde van het behoud met de basis-waarden van rein en waarheidlievend delen en zorgen (afb.), de bereidheid tot terugtrekken en het vermogen om de energie te binden van de dekonditionering. van deze manier van zich verhouden tot de wereld bereikt men de dienst, vriendschap en uiteindelijke bevrijding in overgave (afb.). Naar de werkelijkheid van de tijd betekent dit dat voor betekenisvol afspreken men een gemeenschappelijke noemer nodig heeft waarnaar men waarheidlievend kan delen en zorgen, zich terug kan trekken en de energie binden. Praktisch gesproken is dit een klok die dienst doet als de gemeenschappelijke noemer van de kulturele liefde. Of en hoe een klok zou moeten worden bestuurd door politiek, religie en/of de natuur staat open voor verdere beschouwing (zie ontwerpen voor een voorstel). 

 

           r) Heb geduld met haar verlangens.

Een vrouw kan zo veeleisend zijn als God, de Heer Zelve. Voor een man die succes wil hebben is de wereld evenzo zeer veeleisend. Evolutie vereenvoudigt niet. De altijd toenemende complexiteit van de menselijke kultuur maakt een ieder bescheiden. Afsprekend met haar moet men de juiste ingang vinden alsof men voor een baan solliciteert. Ze zal de meest geschikte kandidaat uitzoeken. Hoewel iedere vrouw eisen stelt overeenkomstig haar eigen aard - sommigen lijken makkelijk maar zijn moeilijk en omgekeerd - is er ook de geest van de tijd zoals de wereld reilt en zeilt. Dit decennium werkt een beetje anders dan het voorgaande precies zoals de ene vrouw een andere toenadering heeft dan de andere. Ook de leeftijd maakt aanpassingen noodzakelijk. Voor de God van de tijd moet men dynamisch zijn. De vrouw moet achter haar man staan, zoals de man zijn vrouw moet ondersteunen. Zo ook moet moeder natuur de ondersteuning vormen voor de mensheid (natuurwetenschap), zoals de mensheid de natuur moet ondersteunen. Het laatste voorstel is moeilijker. Haar of de grote natuur als de leidraad niemand zal men worden beheerst door de wereld en een slaaf van de zintuigen worden. Naar de vrouwelijke aard der natuur, is de tijd het mannelijk principe of de beweger. Een gezonde man moet geïdentificeerd zijn met het initiatief van de tijd: hij heeft behoefte aan een schema, een benadering, een staat van bewustzijn waarnaar hij alle materie, de wereld en haar verlangens zal bestieren. Zij weet dat alle plannenmakerij relatief is en onderhevig is aan veranderingen. Dienovereenkomstig is het de klassieke optie voor haar hem te verleiden in de lust van het loskomen van zijn eigen schema en de emotie van de materiële gehechtheid aan haar schoonheid, liefde en 'tijdloze' eeuwigheid. Voor de voortplanting zal de man moeten toegeven in dit breken van de orde. Eén of andere witte-broods-tijd moet er zijn. Maar vroeg of laat zal het de waarheid zijn dat zij hem alleen maar zal respekteren als hij de zaken inricht naar zijn eigen aard en orde. Het liefdes-spel mag dan tijdelijk de zaak verduisteren met dionysische lusten, maar het apollinisch motief voor het gezonde verstand van de werkelijkheid zal uiteindelijk de dienst uitmaken (afb.). Dit wetende moet men geduld hebben met haar verlangens. 

 

           s) Neem verantwoordelijkheid voor haar situatie.

Een vrouw is gecharmeerd door zijn hoffelijkheid. Afspreken met het andere geslacht een duurzame relatie willend, moet een man zich verplicht voelen bewijs te leveren van zijn vermogen voor haar te kunnen zorgen. Zelfs de meest geëmancipeerde vrouw heeft een klein hoekje in haar hart voor de prins op het witte paard. Zelfs een prostituée zal bewijs eisen in de vorm van geld. Op één of andere manier, welke vrouw er ook gewild is, moet de verantwoordelijkheid voor de situatie duidelijk zijn. Zonder dit bewijs kan ze de man beschouwen als een jongere broer of een hond die ze aan de lijn moet houden en na gebruik laat zitten. Een man moet er niet intrappen voor klein broertje of hond door te gaan niets te bieden hebbend en zoveel mogelijk gebruik makend. Ze zal beledigen, kleineren en hem afwijzen als hij tekort schiet in het leveren van het bewijs van zijn vermogen zorg te dragen. Daarom heeft iedere man een plan, een motief en een onderneming, of hij zal doen alsof alles duidelijk zou zijn. Het is niet slecht naar een ideaal toe te leven. Zij zal ook voorwenden onafhankelijk te zijn terwijl ze het absoluut niet is. Het bewijs van de mannelijkheid kan sexueel zijn, maar moet niet zo zijn. In het bijzonder in het begin moet men er voor zorgen dat het hogere motief overheerst. Het is heel makkelijk elkaar te misbruiken en het respect te verliezen. Het is vallen, en verliefd worden is het meest algemene iets om je in te verliezen. Niettemin moet deze regel herinnerd worden. Het gaat er niet om te doen alsof je heilig bent, of van een perfecte zelfbeheersing. Het is van belang niet het doel van zorgen en delen naar de waarheid en reinheid van het ideaal uit het oog te verliezen. Daarom doet men alsof men maagdelijk is, alsof men de waarheid spreekt, alsof het gehele leven zou kunnen worden gedeeld, en alsof je eeuwig zou zorg dragen. Men mag ermee beginnen ideaal te zijn ervoor vechtend zoveel mogelijk ervan te behouden, maar iedereen zal toegeven dat het niet makkelijk is heilig te blijven naar de lust en God te blijven naar het ware. Een vrouw is gemakkelijk te toegevend terwijl een man makkelijk uit zijn doen is afgeleid van zijn orde. 

 

           t) Respekteer haar initiatief.

Hoewel hij het initiatief en de beweger van de tijd is, is zij degene die weet of het allemaal klopt of niet. Zij zal weigeren als ze chaos bespeurt in zijn plannen. Ze heeft een instinct hem te volgen in zijn beheersing van de ruimte, daar macht over een territorium in zijn vermogen ligt. Maar op die manier de tijd besturend heeft zij altijd het laatste woord. Zij bewijst dat bewustzijn meer acuut is een getuige van de tijd zijnde dan de tijd zelve zijnd. Derhalve kunnen vrouwen mannen als stompzinnig beschouwen inziende dat ze niet zo ordelijk zijn als ze gewild hadden. Het is als de mensheid in relatie tot de natuur: vele begrippen van de tijd passeren de revue, maar haar omwenteling is de uiteindelijke autoriteit. In het bijzonder omdat mannen zulke regelneven en plannenmakers zijn is haar initiatief van het allerhoogste belang. Hoewel ze de weg van de lust mag zijn, gefixeerd in haar biologie, de man verleidend tot weten in plaats van ernaar handelen, zal haar bewustzijn inspireren tot akties die de mannen met de benen op de grond zetten. Eenvoudigweg de hele tijd comfortabel levend ter wille van jezelf en je nageslacht niet bezorgd zijnd over de 'grote zaak', is haar liefde. Zo zal ze het huishouden, het voedsel, de kleding, de kinderen etc. etc. bestieren om hem te laten ontdekken wat hij verwaarloosde als hij haar initiatief en liefde met zijn problemen van maatschappelijke kontrole vergeet. Emancipatie zal hem het huishouden bijbrengen, de kinderzorg, koken en schoonmaken, terwijl zij zal ontdekken hoe de mechanismen van de macht werken. Naar de evolutie van de ziel in het proces van het bereiken van de bevrijding in volledige overgave van dienstbaarheid (afb.) zal de hele aangelegenheid van de sexeverschillen onbelangrijk worden. Men kan net zo goed een homosexueel zijn om uiteindelijk precies het zelfde proces en de gelijkheid van de mens te ontdekken. Als men zou reïncarneren moet men even zo goed in staat zijn het lichaam van de andere sexe te leven. De wet van oorzaak en gevolg zou het zelfs voorschrijven, een ieder met zijn eigen schaduw uitbalancerend. Zoals de man bewijs levert, zo zal ook de vrouw het moeten. Met haar afspreken houdt dus ook het respekteren van haar bewijs van vrouwelijke zorg in. 

 

           u) Verliefd geraakt, ken haar familie, vrienden en religie.

De biologie is sterk. Zeer vaak wordt de hele kultuur vergeten bij het zien van de mooie ogen van het andere geslacht. Met de vlinders in de buik en de geest in vervoering raakt men verliefd en wil men altijd samen zijn en het samen maken. Hoewel veel van de kultuur kan worden vergeten, kunnen de vrienden, de familie en de religie niet over het hoofd worden gezien. Hoewel de liefdes-affaire een tegenwicht schijnt te vormen voor de sociale druk van de familie, vrienden en religie is het niet echt een uitweg. Men bereikt een andere familie, een andere vriendschap en een andere religie beseffend dat de appel niet zo ver van de boom valt. Niet zelden keert de revolutie terug naar de positie waartegen men in opstand kwam. In zijn geheel is de evolutie een pijnlijk proces van het door de vereisten van de tijd druk uitoefenen op de materie. Natuurlijkerwijze zal er in één generatie niet veel veranderen. Nieuwe wijn in oude vaten, de geschiedenis herhaalt zichzelf met andere gezichten, een andere constellatie aan dezelfde sterrenhemel. Dat is de realiteit en derhalve is het verstandig zorg te dragen voor de religie, de familie en de vrienden van de partner waar men verliefd op is. Het is niet altijd gezegd dat hetzelfde ook zou aansluiten. Ook tegenstellingen kunnen aantrekkelijk zijn en genetisch zelfs een sterkere uitkomst hebben. Zo balanceert men tussen de continentie van de kultuur en een gezond alternatief om de vitaliteit te behouden. 

 

           v) Beter laat dan Nooit.

Haast maakt verspilling is de leidraad van deze regel. De moderne samenleving misleidt met snel voedsel in snelle auto's bestuurd door snelle computers en snelle trainingen. Maar snelheid is in het geheel geen garantie. Snelheid kan de illusie wekken van tijdbeheersing daar niets in het universum de beweging zou kunnen bijbenen, maar onder druk verkeren in spanning en opwinding zou niet langer duren dan een bioscoopfilm. Op de lange duur heeft men eenvoudigweg veel uitgeput en weinig bereikt. Snel gaan is ook een vorm van escapisme. Zonder de noodzaak van snelheid in communicatie en aktie te ontkennen, moet het niet met intelligentie worden verward. Intelligentie is meer gebouwd op continentie in verandering dan op verandering in continentie. Het is als de ziel in relatie tot het ego (afb.) De ziel is het anker, terwijl het ego de eventuele materiële vorm is. Vormen zijn gedoemd te veranderen met de ziel als de objectieve getuige die in feite nooit verandert. De continentie in verandering definiëert de Heilige Graal van de eeuwige jeugd zoals de ziel de geldigheid van het ego definiëert. Ik ben alleen echt als de ziel kan zijn. Zo kan een man alleen maar echt verwachten een vrouw aan te trekken en te behouden als hij geen nepper of vals ego is. Het ware ego is die van de volledige overgave aan het belang van de ziel. Daarom trekken rechtgeaarde minnaars zich niet veel aan van armoede, een gebrek aan religie of niet sociaal zijn. Liefde overwint alle moeilijkheden. Haastig zijn over materiëel voordeel, religie of sociale positie kan meer een hindernis vormen dan behulpzaam zijn. Het is altijd goed om te zeggen: 'Ik bouwde het zelf op. Ik realiseerde het van binnenuit en Ik bereikte het op eigen houtje. Deugd ontlenen aan rijkdom, rituelen en gehechtheid, kan een natuurlijk gegeven zijn, maar kan ook een twijfelachtige onderneming vormen voor het rijpe van het zelfverantwoordelijke. Het unieke karakter uitgedrukt in de genen is even zo belangrijk als de invloed van opvoeding, welvaart en status. In feite is het konflikt tussen natuur en opvoeding niet opgelost door de genen na te jagen ter wille van zichzelf of de omgeving terwille van de aanpassing, maar door vasthoudendheid tot vervulling. 

 

           w) Plan je handelingen.

Naar het belang van geduldige vasthoudendheid moet men vasthouden aan de dagelijkse routine niet afhangend van deze of gene persoon, ritueel of bezitting. Mensen komen en gaan, routines worden uitgeprobeerd en bezittingen worden verkregen zowel als verloren. Creatief zijnde zal nauwelijks iets standhouden behalve de realiteit van de verandering zelf. Deze realiteit is praktisch gesproken tweeledig: het is analoog en digitaal, het is natuur en cultuur, het is het zonnestelsel en de sterren, het is de opeenvolging zowel als de herhaling (afb.). Zoals gezegd, om je handelingen te plannen is een gemeenschappelijke noemer nodig die een reflektie op haar natuur vormt: het is het analoge, de natuurlijke dynamiek, het unieke en de overeenkomstigheid in herhaling. Naar deze noemer is er de vrijheid van keuze van praktisch ieder gewenst tijdschema: zonnetijd, standaardtijd, sterrentijd, ware siderische tijd, gemiddelde tijd de tijd van de maan etc. Dit is de naakte opeenvolging, het digitaal lineaire, cultureel pragmatische van het kennen van de orde van de dag. De noemer wordt weergegeven door de verdeling van het jaar: iedere dag wordt een andere positie t.o.v. de sterren ingenomen die na één jaar wordt herhaald. De andere optie naar haar natuurlijke werkelijkheid wordt weergegeven door de zonnetijd; de oorspronkelijke tijd door de eeuwen heen door de mens gerespekteerd de middag romeinse stijl nummer twaalf noemend. Praktisch zou men als individu alleen een kalender, een pen en een gewone klok nodig hebben, terwijl zoals eerder gesteld men het jaar door komt tot 24 perioden van 15 dagen, 48 weken en zes twee-maandelijkse seizoenen aangeduid door vijf (niet de midzomerseizoensdag) extra dagen die het jaar volmaken (zie schema voor het verdelen van het jaar en het corrigeren van de klok onder de tabellen voor dit boek). Deze klok en kalender vormen het referentiekader als het aankomt op het plannen van alternatieven van dag- en weekorde. Op deze manier harmoniseert men met haar natuur zonder de kontrole te verliezen met haar weerstaan van het mannelijk chauvinistische machtsspel van culturele oppositie. Naar het collectieve zou het gedoe van het met de hand corrigeren van een klok en markeren van de kalender niet eervol kunnen zijn. Daartoe is er een ontwerp mogelijk voor een nieuw soort computer(gestuurde)klok die de sterrenhemel toont verdeeld in vierentwintig ,zoals een schaal voor een klok, die één stap naar links draait langs een indicatie van de zon voor een sterrendag analoog de ware siderische tijd tonend. Naast deze gemeenschappelijke noemer van de sterrentijdklok kan een digitale display ieder door een multiculturele wereldorde gewenst tijdbegrip bieden van standaardtijd tot maantijd en kalenders voor religieuze doeleinden (zie ontwerpen voor een uitgebreide omschrijving). Aldus de tijd regelend naar het gezag van haar natuur zal afspreken om mee te beginnen en je verhouden op de langere duur minder konflikt geven met haar cultureel, ondoorgrondelijke wezen. 

 

           x) Wees er zeker van dat ze je plannen kent.

Je eigen weg volgen is niet slecht, het te doen zonder de instemming van anderen is een egotrip. Eén of andere soort van afspraak is nodig om een georganiseerde samenleving te kunnen hebben. De normale werklast van het leven berust op de overeenstemming met anderen. Het soort van werk dat zonder overeenstemming plaats vindt is gedefiniëerd als irregulier, egoïstisch en zelfs crimineel. (afb.) In het bijzonder kunstenaars die aandacht moeten schenken aan de minder gewilde uitdrukking van emoties en ideeën lijden onder het probleem van het egoistisch worden. Praktisch zal de artiest een gemeenschap van mede-werkenden moeten vinden met een soortgelijke filosofie om de sociale kontrole te zekeren die nodig is voor de werkelijkheidstest die de normale geestelijke gezondheid uitmaakt. Ook mensen levend van de sociale zekerheid hebben dit nodig daar naar een baan solliciteren op zich niet genoeg is om een gezonde gemeenschapszin te hebben. Zelfrespekt en eer wordt gevonden in sociale overeenstemming. Sociale kontrole is dus een basisbehoefte. Praktisch betekent dit dat men aanwezig moet zijn als een persoon ten einde gezegd te krijgen of een ander te zeggen wanneer dingen afwijken. Sociale kontrole is een heet hangijzer daar de vrijheid van het individu op het spel staat. Altijd moet het individu gerespekteerd worden in zijn recht zich terug te trekken en zich vrij van kontrole te weten. Dit is het privébelang dat voorop staat. Allereerst zou men vrij moeten zijn om wel of niet deel uit te maken van een sociale overeenkomst of niet, daar alleen op de bevrediging van die behoefte kan worden gesproken van sociale geestelijke gezondheid.

In eerste instantie kan worden vertrouwd op afspreken met het andere geslacht of je verhouden in een meer gevorderde staat op voorwaarde van een privéplek, kamer of stoel waar men zich kan terugtrekken en recapituleren. Praktisch betekent dit dat sociaal ondernemen zal falen zonder een eigen plek te hebben. Het is wat kan worden waargenomen in apartementengebouwen waar het het eerste belang van de mensen is om de aanwezigheid van de anderen te ontkennen. Alleen als je erin slaagt je privé te realiseren kan de sociale realiteit als een spel zijn dat je kan winnen of verliezen. Met haar overeen stemmen over het privé en het sociale belang zal het succes verzekeren van de verhouding. Noch het benadrukken van het eenzijdig privé of het sociale alleen zal de totale behoefte aan overeenkomst dekken. Politiek moeten het socialistische en liberale motief overeenstemmen in een parlement om zich aan te passen aan de behoeften van de tijd. Deze democratische verworvenheid kan niet worden afgeblazen, noch voor het parlement, noch voor de woonkamer, zonder de vrede en orde te verliezen van multicultureel samenleven. 

 

           y) Vergeet de celibataire discipline niet.

In de liefde kan men makkelijk het belang van de celibataire discipline vergeten of zelfs ontkennen. Niettemin is deze discipline het fundament van de kultuur. De grootste misère van de wereld werd veroorzaakt door getrouwde mensen, en altijd heeft het celibataire respekt voor God en de Heer de mensheid moeten redden van de vuren der materiële hartstocht. Als het vuur van de lust eenmaal brandt met de hartstochten van de hel is de enige oplossing je terug te trekken in jezelf, God en de celibataire discipline. Hartstocht die niet van ophouden weet wordt gekend door zijn waanzin en oorlog welke rampzalig uitgroeit als een besmettelijke ziekte die de hele wereld aansteekt in een verschrikkelijke val. Ten koste van alles moet dit worden voorkomen. De enige manier om dit te doen is deze regel te volgen van het hebben van de celibataire discipline als de basis voor relaties. Gehuwd of niet, de ziel van het celibaat staat voorop. Men wordt ermee geboren en na de liefdesaffaire en als de kleine oorlogen van arriveren in de samenleving voorbij zijn moet men terugkeren naar huis naar het belang van de authentieke ziel eventueel met behulp van pelgrimages, religieuze retraite en dergelijke. Alleen in het vrijwillig lijden van deze boetedoening ter wille van het oorspronkelijk celibataire kan een duurzame persoonlijke en wereldvrede worden gevonden. In feite is het een stadium van leven waar iedereen door heen moet gaan ten einde tot de slotsom te komen van het verwekken en opvoeden van kinderen (of andere bijprodukten van het leven) en open te staan voor de onthechting die nodig is om de angst voor de dood e overwinnen. Dit wetende is het wijs van het afspreken in het begin af aan, de celibataire vriendschap en orde te onthouden en te respekteren die eraan vooraf ging, ermee instemde en nog steeds de gekoesterde liefdesaffaire met haar en de wereld geambiëerd ondersteunt.  

 

           z) Respekteer haar advies.

Het is niet alleen de hemelse vader, maar ook de heilige moeder die ter harte moet worden genomen. De mannelijkheid kan ondernemen, plannen en organiseren, haar volslagen vergetend en aldus als blinde lemmingen in de afgrond van de eenzijdige zelfvernietiging rennen. Man en vrouw, tijd en materie, geest en ziel, ziel en ego, zouden niet moeten worden gescheiden en in belang tegenover elkaar moeten staan. Het is de schizoïde neiging van het in alles opponeren in de spelletjes van het leven die de noodzaak van het verzoenen en harmoniseren van de tegendelen verduistert. Zo zouden naar het belang van de tijd de zaken van lokale identiteit moeten worden gerespekteerd, naar de belangen van de ziel de individuele identificaties moeten worden ingecalculeerd en in het belang van de man het advies van de vrouw ook moeten worden gerespekteerd. De mensheid moet op de beide benen lopen van de tweevoudige realiteit ten einde een leefbare toekomst en een juiste zin voor vooruitgang te bereiken (afb.). Het verdringen van het ene met het andere moge dan de psychologische werkelijkheid van alledag zijn, maar zonder de orde die de andere werkelijkheid in herinnering brengt, de andere regels en een andere wereld, bestaat er weinig kans de tand des tijds te doorstaan.

Haar advies respekteren verschilt natuurlijk van het opvolgen van haar advies. Een volwassen persoon zou uiteindelijk de stem van God moeten volgen van binnenuit en niets anders. Mensen kunnen niet elkaars volgelingen zijn eenmaal afgestudeerd tot zelfverantwoordelijkheid. Niettemin weten twee meer dan één en kan het verruimen van de blik volledig nieuwe perspectieven openen. Men kan niet naar de ander leven maar zonder de ander kan ook niemand. Geduldig zijnd haar initiatief respekterend zou 'misschien zal ik' zeggen de beste belofte voor een huwelijk kunnen inhouden . 

 

 

         
       


  

check