Rijzende Maan
Caspar David Friedrich, 1774-1840

1835-1837

Deze duitse schilder uit de romantische school schildert zijn onderwerpen meestal met het gezicht afgekeerd van de toeschouwer in een vredig landschap. Hij laat ons twee in gedachten verzonken mannen zien, niet pratend en er geen zin in hebbend hun gezicht te laten zien of ook maar naar iets anders te willen luisteren. Ze willen ongestoord van de natuur genieten. Het typeert de tijd toen de mensheid onzeker werd over hoe zich te verhouden tot de natuur. De mechanische tijd was in opkomst en had tot gevolg dat het mensen vervreemdde van hun contemplatie op de natuur, de natuurlijke tijd en God. Friedrich laat dit zien en vraagt ons bewust te worden van de schoonheid van de maan. Het schilderij heeft zelfs geen kleuren nodig alleen maar sepia in tegenstelling tot vele andere schilderijen van hem. Voor ons Christenen met onze repressie van de maankulturen lijkt het een verplichte meditatie.

 

plaats: Hermitage Museum

Engelse versie